‍ 💠 «دین، در ادبیاتی نو» 💢فصل اول : ضرورت تولید ادبیاتی تازه در معرفی دین ▪️قسمت هشتم: فاصله ادبیات رایج آموزش دین، با ادبیات قرآن 🔰یکی از نمونه های بارز فاصله ادبیات اصیل دینی با ادبیات رایج آموزش دین، در انتقال مفهوم «ولایت» است. آنچه از ولایت در عموم اذهان وجود دارد، اثبات ولایت است؛ از ولایت امیرالمؤمنین(ع) تا ولایت فقیه. اما کمتر از زیبایی های ولایت و جامعه ولایی سخن گفته می شود. از این رو نگرش های غلطی از «ولایت‌مداری» در اذهان شکل گرفته است. 🔸به عنوان مثال نگرش عمومی از ولایت، مقوله ای «محدود کننده» است. اینکه ولایت مدام امر و نهی می‌کند و ما نیز باید بی چون و چرا اطاعت کنیم. این در حالیست که ولایت به شدت آزادی بخش است و جامعه ولایی یک جامعه آزاد و مختار است. ولایت انسان‌ها را از یوغ بردگی انسان ها و طواغیت و فرعون‌ها بیرون می‌کشد و عقول آنها را آزاد می‌کند. به آنها اجازه نفس کشیدن، اندیشیدن، انتخاب کردن، رشد و تعالی و حتی مخالفت و خطا و زمین خوردن می‌دهد. ولایت به مردم زور نمی‌گوید و نظر خود را بر نظر مردم تحمیل نمی‌کند. از آنها مشورت می‌گیرد و رأی آنها را در سرنوشت خودشان دخیل می‌کند. 🔹اینها شعار نیست؛ بلکه تاریخ، آیات و روایات بسیاری بر این حقیقت شهادت می‌دهند. (تفصیل این موضوع در قسمت‌های آینده خواهد آمد.) خدای متعال راجع به پیامبراکرم(ص) می‌فرماید: «(او) بارهاى سنگين، و زنجيرهايى را كه بر آنها بود، (از دوش و گردنشان) بر مى‏دارد، و يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ.»(اعراف/157) 🔸و از آن سو طاغوت، به شدت انسانها را به بردگی می‌کشاند. به آنها اجازه انتخاب گری و مخالفت نمی‌دهد. ذهن و قلب و عقل آنها را به اسارت و استحمار و استعمار می‌کشاند. با زر و زور و تزویر، سیطره بر انسانها پیدا می‌کند. 🔹همچنین ما جامعه ولایی را نیز خوب توصیف نکرده‌ایم. جامعه‌ای که مشحون از ایثار و محبت و نوع دوستی و یک دلی و مواسات است. ❗️خلاصه آنکه فاصله ما با ادبیات اصیل و صحیح دینی زیاد است. بسیاری از مفاهیم متعالی و مترقّی دینی، از آسیب چنین ادبیاتی بی بهره نبوده‌اند. به سهم خودمان سعی می‌کنیم که در این مباحث برخی از این مفاهیم را بازتعریف کنیم. #دین_در_ادبیاتی_نو 🔆 کانال ادیان، فرق و قومیت‌های مؤسسه مصاف (افق)  🔆 @masaf_ofogh