‍ 💠 «دین، در ادبیاتی نو» 💢فصل اول : ضرورت تولید ادبیاتی تازه در معرفی دین ▪️قسمت نهم: رابطه دین گریزی جامعه، با ادبیات رایج آموزش دین 🔸ما وقتی دین را «کارکردگرایانه» معرفی نکردیم؛ نتیجه آن می شود که امروز برخی از افراد و به ویژه جوانان «دین گریزی» و بلکه «دین‌ستیزی» می کنند. در حالی که جوانان به صورت طبیعی گرایش بیشتری به دین دارند. امام صادق(ع) به یکی از شیعیان می فرماید: «جوانان را درياب، زيرا كه آنان سريع تر به كارهاى خير روى مى آورند؛ عَلَيكَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلى كُلِّ خَيرٍ.»(اصول کافی، ج8، ص93) اما امروز بعضی از جوانان به پایبند نبودن به دین، افتخار می کنند و از ابراز آن هیچ ابایی ندارند و بلکه به آن افتخار می کنند؟ چنین چیزی با طبیعت جوان سازگاری ندارد! 🔹به ویژه آنکه بانوان به صورت طبیعی بیش از آقایان به معنویت گرایش دارند. این موضوع را به راحتی در اقبال بانوان به محافل دینی و معنوی در مقایسه با آقایان می توان مشاهده کرد. لذا طبیعتاً «بانوان جوان» باید بیش از هر قشری گرایش به دین و معنویت داشته باشند. اما با این وجود دختران بسیاری را می بینیم که دین گریزی می کنند. در مخالفت با دین، اصرار دارند و تظاهر به عدم پایبندی به قواعد و مناسک و شعائر دینی می کنند. چنین چیزی با فطرت پاک جوان و به ویژه دختران جوان منافات دارد. 👈 همه این معضلات ریشه در این دارد که دین، با ادبیات درستی به جوان جامعه امروز منتقل نشده است. دین را چیزی تحمیل شده بر خود تلقّی می کنند که نه تنها هیچ نیازی به آن ندارند؛ بلکه آن را مخالف و مزاحم تمایلات و زندگی مطلوب خود می دانند. وقتی جوان، دین را مطابق گرایش های فطری خود نیافت، طبیعتاً احساس نیاز به دین هم نمی کند. اینجاست که دین را چیزی غیر ضروری و تحمیل شده بر خود می بیند. #دین_در_ادبیاتی_نو 🔆 کانال ادیان، فرق و قومیت‌های مؤسسه مصاف (افق)  تلگرام| اینستاگرام | ایتا