در کافی به سند خود از سدیر صیرفی روایت آورده که گفت: به امام صادق ‏(علیه ‏السلام) عرضه داشتم: فدایت شوم، یا بن رسول اللّه آیا مؤمن از مرگ و قبض روح خود کراهت می‌دارد؟ فرمود: نه به خدا سوگند، وقتی فرشته مرگ نزدش می‌آید تا روحش را قبض کند، مؤمن به جزع در می‌آید، و ملک الموت به او می‌گوید: جزع مکن، ای ولی خدا، به آن خدایی که محمد ‏(صلی اللّه علیه و آله و ‏سلم) را به نبوت مبعوث کرده من نسبت به تو دلسوزتر و مهربانتر از پدری مهربان هستم، اگر پدرت اینجا بود بیش از من به تو مهر نمی ورزید، چشم خودت را باز کن و ببین. آنگاه فرمود: در آن هنگام رسول خدا ‏(صلی اللّه علیه و آله و ‏سلم) و امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین و امامان از ذریه او در برابرش ممثل می‌شوند، و به وی گفته می‌شود: این رسول خدا ‏(صلی اللّه علیه وآله و ‏سلم) است، و این امیر المؤمنین و این فاطمه، و این حسن و این حسین و اینان امامان از ذریه اویند، که همه رفقای تو هستند. فرمود: پس مؤمن چشم خود باز نموده حضرات را تماشا می‌کند، در این هنگام ندا کننده ای از طرف رب العزه روح او را ندا می‌کند و می‌گوید: ‏(یا ایتها النفس ‏المطمئنه...)، ای نفسی که با دیدن محمد و اهل بیتش ‏(علیهم ‏السلم) اطمینان یافتی، به سوی پروردگارت بر گرد، در حالی که به ولایت راضی و به ثواب مرضی هستی، پس داخل در بندگان من شو، یعنی در زمزه محمد و اهل بیتش در آی، و داخل جنت شو، پس در آن هنگام هیچ چیزی در نظرش محبوب تر از مرگ و ملحق شدن به منادی نیست. #تفسیرالمیزان 🎙کانال جامع‌ سخنرانی های اساتید انقلابی 📚👇 https://eitaa.com/joinchat/713097223C7b3c57cedf 📌 #نشر_مطالب_صدقه_جاریه_است