صبر در هنگام مصیبت ( الصَّبْرُ عِنْدَ المُصیبَة ) این دنیا سرای ابتلائات است و با این زیر و رو شدن ها انسانها محک، زده می شوند و گاهی استعدادها و توانایی هایی در این فراز و نشیب ها شکوفا می گردد . صابرین در هنگام مصیبت باید تسلط بر نَفْس خویش داشته و از جَزَع و فَزَع( بی تابی ) در هنگام مصیبت ها و شکایت به خداوند و دیگران جلوگیری کنند تا به بالاترین درجه صبر که از آن به صبر جمیل یاد میشود دست یابند . امام علی علیه السلام فرمودند : 🔔 اندوه و غصه هایی که بر دلت وارد میشود را با صبر و شکیبایی به دور افکن و نَفْس خود را به صبر عادت ده، زیرا بهترین اخلاق ، صبر و هموار ساختن سختی ها برای نَفْست و تحمل رنج‌های دنیا است . مؤمن باید بر صبر در مصیبت های شب و روز پیکار کند . زیرا بی تابی ، زمانه را در نابودی انسان یاری دهد . زمانه به کسی که بر سختی ها جزع و بی تابی می کند دیرتر گذرد ولی برای افراد صابر و شکیبا که صبرشان ، بر زمانه غلبه کرده است ، به سرعت می گذرد . آن کس که بر مصیبتی صبر کند و آن مصیبت را به آرامش نیکو تبدیل کند ، خداوند سیصد درجه برایش می نویسد که فاصله بین هر درجه با درجه دیگر فاصله زمین تا آسمان است . 📚 اصول کافی ۲ : ۱۵/۷۵ 📚 جهاد با نفس ، ترجمه محمودی گلپایگانی ، ص ۱۲۵ ادامه دارد.... @Masafe_akhar2