فلسفة وجود مسجد در اسلام را می ­توان اینگونه توصیف کرد: مسجد به منزلة کوره ­ای است که برای ذوب کردن جان­ ها، تصفیه نمودن لذت­ های دنیا، از بین بردن اختلافات طبقاتی و عنوان­ های قراردادی، دریدن پرده ­های کبر و خودپرستی و آزادی از یوق تسلط شهوت­ ها و هواهای نفسانی، ضروری به شمار می ­رود. انسان با آبدیده شدن در این کوره، شایستگی ملاقات خالصانه و بی پیرایه با معبود خویش در محراب بندگی صادقانه را کسب می ­کند. مسجد تنها مکانی است که جان و دل انسان را صیقلی می ­کند و چنین تحولی در انسان ایجاد می­ نماید. مکانی که انسان به مُهر بندگی خداوند عز وجل ممهور و مزین می ­گردد.5