یا حسین(ع) در گیر و دار شب دوباره نور پیدا شد باب نجات امت آمد راه دل وا شد پشت در میخانه ها صف میکشند عشاق حرف از طواف عشق بود و نوبت ما شد خورشید را در محضر خورشید آوردند نور علی نور آمد و اعلی معلی شد اصلا اساس خلقت مولا کریمانه‌ست فطرس دخیل او شد و بال و پرش وا شد از سلب شامخ بود و ارحام مطهر پس اینگونه نامش بین "اصحاب کسا" جا شد نور و نگار و ناز و نعمت ها فراوان است حالا بساط عاشقی کردن مهیا شد امشب مسیر عاشقان سوی شما افتاد ارباب عالم روز میلادت مبارک باد السابقون السابقون،سوی تو می آیند سر را به خاک مقدم ارباب می‌سایند خاکی نشینان در این میکده حتما از اولیا الله یا از اهل بالایند اینجا مقام نوکری ،یعنی که آقایی مسند نشین های درت هم کفو عیسایند از معجزات هیئت و بزم شما این بس علامه قاضی ها در این میخانه شیدایند عاقل‌ترینِ هیئتی‌های شما مولا دیوانه‌ی زهرا سلام الله علیهایند سر تا به پا گوشیم،فرمان از شما مولا از ما به غیر عشق را باور نکن آقا مجمع شاعران اهل بیت علیهم السلام مازندران کانال حفظ و نشر آثار شاعران آئینی مازندران ‏https://eitaa.com/masham14