می ایستد! همین که از دور به گنبد طلایی‌ات خیره می‌شود دست ارادتش، بی‌اراده روی سینه می‌رود انگار آرامش را تنها در لحظه سلام به آقایش احساس می‌کند. آقاجان... هرکس که پریشان شده باشد کافیست یک لحظه به گنبد شما خیره شود