مسیر طلبه
نمی شود کسی با دغدغه صرفه جویی در کارمند سازمان شود و از امکانات این سازمان برای هدف مقدس اما شخصی و غیر مرتبط با استفاده کند و خود را توجیه کند که به هرحال است. بسیاری از طلاب عزیز را دیده ام که با اهداف مقدسی پا به عرصه طلبگی گذاشته اند اما حاضر نیستند یکی از را بپذیرند و مسئولیت خود را در تحقق آن بپذیرند و به خوبی آن نقش را ایفا کنند. در واقع آن ها به سازمانی که زمینه را برای تربیت و رشد ایشان فراهم کرده تعهدی ندارند و در بند خود گرفتارند. سازمان روحانیت برای اهداف مشخص و از پیش تعیین شده ای اقدام به می کند و برای رشد آنها سال ها هزینه می کند اما متاسفانه این اهداف را برای طلاب گرانقدر نمی کند از طرفی بسیاری از طلاب (بخوانید 90 درصد) نیز این از این اهداف نیستند و خود را برای پذیرش مسئولیت و تحقق آن ها آماده نمی کنند.(البته در این قسمت حق با آن هاست) اما نتیجه این ماجرا یک است. با عدم تبیین اهداف حوزه برای طلاب آفت بزرگ و جبران ناپذیر و طلاب برای استواری و ثابت قدم بودن در این راه طولانی را به دنبال دارد و از سوی دیگر حوزه علمیه نیز با وجود هزینه کرد بسیار و تلاش فراوان به اندک نتیجه ای از نمی رسد. آیا رواست که ما با این همه مطالبه و نیاز از سوی و وظایف خطیر و بلندی که به عهده متولیانش قرارداده باز هم دست روی دست بگذاریم و به این امید باشیم که طلاب پس از دوران تحصیل خودشان تازه احساس مسئولیت کنند و برای آنچه به آن ها و دست به کار شوند. @masirtalabe
983 مشاهده