تا دَࢪ طَلبِ گوهر کانــے کانــے تا دَࢪ هَــوسِ لقمهٔ نانــے نانــے این نُکتهٔ ࢪمز اگـر بدانــے دانــے هَر چیز کہ دَࢪ جُستن آنــے آنــےفَإِنَّ مَنْ اَحَبَّ قَوْماً حُشِرَ مَعَهُمْ انــســان دࢪ ࢪۅز قـیـامـت با همان گروهــے کہ آنها ࢪا دوست داࢪد مــحــشــوࢪ مــےشــود 』 𝓫𝓮𝓲𝓽𝓸𝓻𝓸𝓰𝓱𝓪𝓲𝓮𝓱