🔷️ آیه ۱۲۰ سوره مبارکه نحل: #قرآن 🔅إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ حَنِيفاً وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ 🔅 همانا ابراهيم (به تنهايى) يك امّت بود، در برابر خدا خاضع و فرمان‌بر و حق‌گرا بود، و از مشركان نبود. در اين آيه خداوند ابراهيم را به تنهايى يك امّت دانسته است و هر يك از مفسران براى تحليل و تفسير اين جمله سخنى گفته‌اند، از جمله: 1. چون ابراهيم بر مكتبى بود كه احدى بر آن نبود، پس يك امّت بود. 2. او به اندازه يك امّت خير و خوبى و كمال داشت نظير شعرى كه مى‌گويد: آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى. 3. كلمه امّت به معناى معلّم خير است او معلّم خوبى‌ها بود. 4. مراد از امّت يعنى رهبر و مقصود و امام تمام خداپرستان. 5. شخصيّت و شعاع وجود او به اندازه يك امّت بود. 6. چون قوام امّت به او بود. 7. چون عالم بود و عالم امّتى را راهنمايى مى‌كند. 8. چون حركت آفريد كار يك امّت را انجام داد، يارى نداشت ويك‌تنه قيام كرد. 👆 __________________________ #پیام‌های‌قرآنی 1- تجليل از مردان خدا و معرّفى الگوها و قهرمانان توحيد يك شيوه تربيتى است. «إِنَّ إِبْراهِيمَ» 2- تعداد و كميّت مهم نيست، بلكه كيفيّت و حركت آفرينى مهم است. «أُمَّةً» 3- در راه حقّ از تنهايى نهراسيد. «إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً» 4- انسان محكوم محيط وجامعه و تاريخ نيست. «وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» 5- ابراهيم هم در عمل خالص بود، «حَنِيفاً» هم در عقيده. «وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» 6- برخوردهاى مماشاتى ضررى به توحيد انسان نمى‌زند. (با آنكه ابراهيم در ميان خورشيد وستاره‌پرستان لحظاتى با آنان مدارا و مماشات كرد و گفت: پروردگار من همين‌هاست، ولى همين كه ناپديد شدند، فرمود: من غروب كنندگان را دوست ندارم. با اين حال در اين آيه خداوند مى‌فرمايد: او لحظه‌اى مشرك نبود.) «لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» 7- آنچه به انسان ارزش مى‌دهد عبادت و اطاعت آگاهانه از خدا «قانِتاً» همراه با اعتدال و نداشتن انحراف‌ «حَنِيفاً» و خلوص است. «وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» مسجد امام جواد(علیه السلام) @masjed_emamjavad عضویت در کانال 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3838050541C38ffdb3c43