🌷🌷مبحث ۱۰۶۲ بهمن ۱۴۰۱ شمسی با نام خدا و عرض سلام💝 تفسیر روائی آیه ۳۱ بقره : وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺩم) ﺧﺪﺍ ﺗﻤﺎم ﺍﺳﺮﺍﺭِ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ آموخت. ﺑﻌﺪ، ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ فرمود : «ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻴﺪ، ﺍﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻳﻦ‌ﻫﺎ، ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻴﺪ!» امام صادق ع(از قول نبی مکرم ص) : زمانی که هیچ‌ چیزی وجود نداشت، خداوند تبارک‌ و تعالی بود و پنج چیز را از نور جلال خود، خلق کرد و بر هرکدام از آن‌ها نامی برگرفته از نام‌های خودش فرو فرستاد. خداوند «حمید» است و مرا «محمّد» نامید؛ او خود «اعلی» است و امیرالمؤمنین را «علی» خواند؛ و او «اسماءالحسنی» دارد که حسن و حسین را از اشتقاق آن گرفته است؛ او «فاطر» است که برای «فاطمه» اسمی از اسماء خودش برگزیده است. پس چون ایشان را خلق کرد برای گرفتن پیمان، آن‌ها را در سمت راست عرش قرار داد. همچنین خداوند فرشتگان را از نور آفرید؛ با این‌حال هرگاه فرشتگان به این پنج نور می‌نگریستند، امر و مقامشان را بزرگ دانسته و تسبیحشان می‌کردند ... پس زمانی که خداوند آدم (ع) را آفرید، او از سمت راست عرش به آن پنج نور نگاه کرد و از خداوند پرسید: «پروردگارا! ایشان چه کسانی هستند»؟ فرمود: «ای آدم (ع)! اینان افراد خاص و برگزیدگان من هستند که از نور جلالت خویش، به وجودشان آوردم و بر آن‌ها نام‌هایی برگرفته از نام‌های خود نهادم». آدم (ع) گفت: «پروردگارا! تو را به حقّی که آن‌ها بر تو دارند سوگند می‌دهم که اسامی آن‌ها را به من تعلیم بده». خداوند فرمود: «ای آدم، پس من این اسامی را نزد تو به امانت می‌گذارم و آن از جمله اسراری است که احدی بی‌اجازه‌ من، جز تو از آن ، آگاه نمی‌شود». آدم گفت: «بله ای پروردگار»! خداوند فرمود: «ای آدم ! با من عهد ببند که بر این سوگندت پایبند باشی». پس از او پیمان گرفت. سپس خداوند نام آن‌ها را به آدم آموخت. آنگاه آن مخلوقات را به ملائکه که نام آن‌ها را نمی‌دانستند، عرضه کرد وگفت: «اگر راست می‌گویید از نام آن‌ها به من خبر دهید». ملائکه گفتند: «خدایا تو پاک و منزّهی! ما از آن بی‌خبریم؛ مگر اینکه توکه دانا و حکیم هستی، ما را از آن مطّلع گردانی». خداوند فرمود: «ای آدم، آن‌ها را از نام ایشان خبر بده». پس زمانی که او برای فرشتگان، نام‌های آن‌ها را بیان کرد، فرمود: «به ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (ع) که از سوی خداوند واجب شده وفا کنید تا بهشت را برای شما تضمین کنم». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۳۴  بحارالأنوار، ج۳۷، ص۶۲ فرات الکوفی، ص۵۶؛ فیها «قال ... بالجنّهًْ» محذوفٌ خدایا ! بحق خامس آل عبا از نور وجودشان، قلبمان منور بفرما🤲 🌷سیروس کامران ماوردیانی گیلانی🌷