بعضی آدما ... عصر پنجشنبه 28 آذر 1398 تهران، بهشت زهرا (س) جانباز ناصر آشتاوی – باندباز حمید داودآبادی – جانباز سید اکبر موسوی بعضی آدما هستن که باید باهاشون نفس کشید. بعضی آدما هستن که وقتی می بینیشون، همه غمات یادت میره. بعضی آدما هستن که وقتی داریشون، انگار دیگه هیچی نمیخوای. بعضی آدما هستن که وقتی نداریشون، انگار هیچ چیز نداری. بعضی آدما هستن که وقتی کنارشون وامیسی، انگار به کوه دماوند تکیه دادی. بعضی آدما هستن که وقتی نباشن، انگار دریایی خشک و کویری مقابلت صف بسته. بعضی آدما هستن که وقتی بغلشون می شینی، نَفَسِت جا میاد. بعضی آدما هستن که وقتی باهاشون همنفس می شی، دلت حال میاد. بعضی آدما هستن که وقتی باهاشون همکلام میشی، دردات یادت میره. بعضی آدما هستن که وقتی باهشون قدم میزنی، انگار کنار رودخونه جاری شدی. بعضی آدما هستن که وقتی باهاشون می خندی، انگار داره دنیا بهت می خنده. بعضی آدما هستن که وقتی توی نماز قنوت می گیرن، انگار خدا نشسته کف دستاشون. بعضی آدما هستن که وقتی می خندن، همه غما پا میذارن به فرار. بعضی آدما هستن که وقتی صداشون رو نمی شنوی، گوشات وزوز می کنن. بعضی آدما هستن که وقتی کنارت نیستن، کور باشی بهتر است. بعضی آدما هستن که باوجود اینکه کوه درد هستن، کسی آخشون رو نمی شنوه. بعضی آدما هستن که خدا رو میشه از چهره اونا شناخت. بعضی آدما هستن که معنویت رو میشه ازشون یاد گرفت. بعضی آدما هستن که وقتی بینشون وامیسی بی نیازی سرت بالاست دلت آرامش داره به دنیا فخر می فروشی دوست داری بهت بخندن قلبت دیگه ریپ نمی زنه چشمات دیگه تار نمی بینه پاهات دیگه به سمت گناه نمی ره از اینکه مسخرت نمی کنن، تعجب می کنی دوست داری باهاشون بخندی تا یاد خاطرات گذشته، اشکشون رو درنیاره. علتش فقط اینه که: اونا واقعا بنده خدا هستن نه بندۀ بندگان خدا. دردهایی رو که بر وجودشون سایه افکنده، فقط با خدا قسمت می کنن. نه حتی با رفقاشون. اگه تونستید. گیرشون بیارید. قدرشون رو بدونید. این روزا پیدا کردن و داشتن اونا غنیمته. قطعا یکی از همون بعضیا، خود منم! حمید داودآبادی @hdavodabadi