اگر امام نبود کسی ما را نمی شناخت لازم میدانم یکی دو مسئله را تذکر دهم: اول اینکه منسوبین حضرت امام باید توجه داشته باشیم که فقط به علت نزدیکی با ایشان است که با ما مصاحبه می شود و یا به ما احترام میشود والا خود ما که چیزی نیستیم و ویژگی هایی نداریم. نه زندان رفته ایم و نه شکنجه شده ایم و نه در فلسفه غرب و شرق اهل نظریم و نه در فقه و اصول مجتهد نه ادیبیم و نه منطقی فقط و فقط منسوب امامیم. پس باید دقیقا توجه کنیم که اگر امام نبودند هرگز کسی ما را بدان صورت نمیشناخت تا با ما مصاحبه کند پس من من نکنیم که هیچیم. من چون فرزند امام هستم می آیند و با من مصاحبه میکنند چاپ میکنند و آن را تیتر میکنند والا از قبیل من زیادند و از من بهتر بسیار و در حوزه های علمیه سراسر ایران از قبیل ما فراوان که کسی با آنان مصاحبه نمیکند. لذا باید توجه کنیم که از این انتساب سوء‌استفاده نکنیم که خلاف شرع مبین است. مسئله دیگر اینکه اگر هم بگوئیم که من کاری با امام ندارم و من خودم هستم و حرفهای من حرفهای من است و به امام مربوط نمیشود، کما اینکه از روی عدم آگاهی قبلا گفته شده بود، این خدعه و فریب است زیرا تنها با عنوان فرزند امام و…است که میتوانند لی لی به لالامان بگذارند والا کسی هستی تا کسی تو را بشناسد؟!چه رسد به اینکه با تو صحبت کند و تیتر کند و هرکس استفاده خودش را بکند؟! خودت را بکُشی فرزند امامی و با این ژست که:نخیر،من با امام کاری ندارم و فقط حرفهای خودم را میزنم،کار تمام نمیشود. پس یا باید مصاحبه نکنی و یا وقتی مصاحبه می کنی صددرصد امام راضی باشد والا سوء‌استفاده چی هستی چون چیزی نیستی. تو را به خدا به خودمان رجوع کنیم.آیا غیر از این است؟! پس سعی کنیم خلاف نکنیم چون می دانیم از قبیل ما هزاران هزار هستند پس چرا نمی روند با آنانان مصاحبه کنند؟ یادگار امام خمینی(ره) حاج سید احمد خمینی(ره)