سُولُه...» حسن، پیکر خسته پدر را در آغوش گرفت؛ روح آسمانی پدر به آسمان ها پرواز کرده بود. (1) پی نوشت: 1. منتهی الآمال، ج 1، ص 386 – 392. مجید محبوبی •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•