Ⓜ️ دو نوع انتظاراز منظر👇👇 ✍ استاد متفکر شهید مرتضی مطهری 🔸 اصل انتظار فرج از یک اصل کلی اسلامی و قرآنی استنتاج می‌شود و آن اصل «حرمت یأس از روح‌الله» است. مردم مؤمنِ به عنایات الهی، هرگز و در هیچ شرایطی امید خویش را از دست نمی‌دهند و تسلیم یأس و ناامیدی و بیهوده‌گرایی نمی‌گردند. چیزی که هست این انتظار فرج و این «عدم یأس از روح اللّه» در مورد یک عنایت عمومی و بشری است؛ نه شخصی یا گروهی و به علاوه توأم است با نویدهای خاص و مشخص که به آن قطعیت داده است. 🔸امّا از ضربات جبران ناپذیری که در طول تاریخ بر اسلام وارد شده، تحریف برخی از ارزش‌ها مثل ولایت، محبت، زهد و... است که متأسفانه انتظار فرج هم از این دَست بُرد در امان نبوده و با تحریف و تفسیر نادرستِ آن به بی‌تفاوتی و پرهیز از هرگونه اقدام اصلاحی و تعطیل امر به معروف و نهی از منکر و حتی دامن زدن به فساد برای تسریع و تعجیل ظهور حضرت، از آن ضربه‌های جبران ناپذیری بوده که بر اسلام وارد شده است. 🔸 انتظار فرج و آرزو و امید و دل بستن به آینده دو گونه است: انتظاری که سازنده و نگهدارنده است، تعهدآور است، نیرو آفرین و تحرک‌بخش است؛ به ‌گونه‌ای که می‌تواند نوعی عبادت و حق پرستی شمرده می‌شود. ‌و انتظاری که گناه است، ویرانگر است، اسارت بخش است، فلج‌کننده است و نوعی «اباحی گری» محسوب می گردد.‌ این دو نوع انتظار فرج، معلول دو نوع برداشت از ظهور عظیم مهدی موعود علیه‌السلام است و این دو نوع برداشت به نوبه خود از دو نوع بینش درباره تحولات و انقلابات تاریخی ناشی می‌شود. 📚 قیام و انقلاب امام مهدی (ع) صفحه ۱۴و۱۵ #شهید_مطهری