زلال معرفت: پرتوی از نور صحیفه(6) دعای چهل و پنجم، از دعاهای صحیفه سجادیه که امام سجاد(ع) هنگام وداع با ماه رمضان آن را می‌خواند. امام (ع) با تعبیرهای احساسی با این ماه خداحافظی کرده‌است. ایشان برخی فضائل این ماه و وظایف مؤمن در آن را بیان کرده‌است تا در رمضان سال بعد راهنمای عمل قرار گیرد. آموزه‌های این دعا به شرح ذیل است: 51.       هیبت داشتن ماه رمضان در جان مومنان؛ 52.       رقیب نداشتن ماه رمضان در میان روزها؛ 53.       محبوبیت ماه رمضان پیش از آمدن و حزن آفرینی اش حتی پیش از تمام شدن؛ 54.       دور شدن بدی‌ها و دریافت خوبی‌ها به برکت ماه رمضان؛ 55.       درخواست پاداشی همانند پاداش کسی که این ماه را روزه گرفته‌است؛ 56.       درخواست مقام خوف و رجا از درگاه الهی؛ 57.       لزوم توبه‌ای که پس از آن بازگشتی به گناه نباشد، در عید فطر؛ 58.       عید فطر روز شادی مؤمنان؛ 59.       توکل بر خدا؛ 60. دعا برای همه پدران و مادران و اهل اسلام؛ 61. درخواست درود بر پیامبر(ص) همسان با درود فرشتگان مقرّب؛ 62. صلوات مصداق قدرشناسی از پیامبر(ص) و زنده‌کننده آموزه‌های آن حضرت است. 🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra