امداد خداوند درصورت مقاومت «فَلا تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَ اللَّهُ مَعَکُمْ وَ لَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمالَکُمْ» محمّد/35 «مبادا در مبارزه کوتاهی کنید و به دشمن پیشنهاد سازش دهید. شما بالاترید چون خدا با شماست و مطمئن باشید نتیجه مقاومت را بی‌کم و کاست به شما می‌دهد.» سؤال: قرآن در يك جا مى‌فرمايد: اگر دشمن آغوش خود را براى صلح باز كرد، شما نيز بال خود را بگشاييد و پيشنهاد صلح را بپذيريد (انفال/61)، امّا اين آيه از صلح انتقاد كرده است، تكليف چيست؟ هر آيه نظر به جنبه‌اى دارد، سازش بر اساس ترس، سستى و رعب‌زدگى ناپسند است، زيرا آرزو و علاقه دشمنان همين است؛ امّا مدارا از موضع قدرت، پسنديده مى‌باشد. سؤال: مراد از معيّت و همراهى خداوند با مؤمنان‌ در این آیه، چیست؟ معيّت خاص و به معناى عزّت و نصرت و هدايت ويژۀ الهى، نسبت به مجاهدان راه اوست.  🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra