👆 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی قَوْلِهِ تَعَالَی «وَ أَوْحی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ * ... إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ» (١) فَالنَّحْلُ الْأَئِمَّةُ وَ الْجِبَالُ الْعَرَبُ وَ الشَّجَرُ الْمَوَالِی عَتَاقَةً وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ یَعْنِی الْأَوْلَادَ وَ الْعَبِیدَ مِمَّنْ لَمْ یُعْتَقْ وَ هُوَ یَتَوَلَّی اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الْأَئِمَّةَ علیهم السلام 🌹حضرت صادق علیه السّلام درباره آیات شریفه: «وَ أَوْحی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ * ... إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ» (١) فرمود: نحل ائمه هستند و جبال عرب و شجر بردگان آزاد شده «وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ» اولاد و برده‌هایی که آزاد نشده‌اند، در صورتی که دوستدار خدا و رسول و ائمه باشند. وَ الشَّرَابُ الْمُخْتَلِفُ أَلْوَانُهُ فُنُونُ الْعِلْمِ قَدْ یُعَلِّمُهَا الْأَئِمَّةُ شِیعَتَهُمْ «فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ» (١) یَقُولُ فِی الْعِلْمِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ وَ الشِّیعَةُ هُمُ النَّاسُ وَ غَیْرُهُمْ اللَّهُ أَعْلَمُ بِهِمْ 🌹و آشامیدنی رنگارنگ انواع علم است که ائمه به شیعیان خود می‌آموزند که «فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ» (١) یعنی در علم شفا برای مردم است که منظور از ناس شیعیان هستند، دیگران خدا می‌داند چه هستند. مَا هُمْ قَالَ وَ لَوْ کَانَ کَمَا یَزْعُمُ أَنَّهُ الْعَسَلُ الَّذِی یَأْکُلُهُ النَّاسُ إِذَا مَا أُکِلَ مِنْهُ فَلَا یَشْرَبُ ذُو عَاهَةٍ إِلَّا بَرَأَ لِقَوْلِ اللَّهِ «فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ» (١) وَ لَا خُلْفَ لِقَوْلِ اللَّهِ 🌹اگر آن طور که خیال می‌کنند، منظور همان عسلی باشد که مردم می‌خورند، باید هر بیماری که آن را می‌خورد شفا یابد، چون خداوند می‌فرماید: «فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ» (١) هرگز خدا وعده خلاف نمی‌دهد. وَ إِنَّمَا الشِّفَاءُ فِی عِلْمِ الْقُرْآنِ لِقَوْلِهِ «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ» (٢) فَهُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِأَهْلِهِ لَا شَکَّ فِیهِ وَ لَا مِرْیَةَ وَ أَهْلُهُ الْأَئِمَّةُ الْهُدَی الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا» (٣) 🌹بلکه شفا در علم قرآن است به دلیل این آیه «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ» (٢) {و ما آنچه را برای مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل می‌کنیم.} پس قرآن برای اهلش بدون شک و تردید شفا و رحمت است، و اهل قرآن ائمه هدی هستند که در این آیه ذکر شد: «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا. » (٣) {سپس این کتاب را به آن بندگان خود که [آنان را] برگزیده بودیم به میراث دادیم.} ------------------------ (١): النحل: ۶٨-۶٩ (٢): الإسراء: ۸۲ (٣): فاطر: ۳۲ 📚 تفسیر العیّاشیّ، ج٢، ص ۲۶۳-۲۶۴ #حدیث