❤️اما خمینی(ره): آنچه انسان را در مقابل رزمندگان جبهه ها و پشتیبانان آنان... به خضوع وادار مى کند، بُعد معنوى آن است که با هیچ معیارى نمى توان سنجید و با هیچ میزانى نمى توان عظمت آن را دریافت. ما عقب ماندگان و حیرت زده گان، و آن سالکان و چله نشینان و آن عالمان و نکته سنجان و آن متفکران و اسلام شناسان و آن روشنفکران و قلمداران و آن فیلسوفان و جهان بینان و آن جامعه شناسان و انسان یابان و آن همه و همه، با چه معیار این معما را حل و این مسأله را تحلیل مى کنند که از جامعه مسمومى که در هرگوشه آن عفونت رژیم ستم شاهى فضا را مسموم نموده بود، بازار و مغازه هایش مسموم، خیابان ها و گردش گاه هایش مسموم، مطبوعات و رسانه هاى گروهى اش مفتضح و مسموم، از کودکستان تا دانشگاهش مسموم، و نونهالان و تازه جوانان ما در یک چنین محیطى به جوانى و رشد رسیده بودند که به حسب موازین و عادت باید سرشار از مسمومیت و فساد اخلاق و عقیدت باشند، که اگر معلم و مربى اخلاق و مهذّب نفوس بخواهد تنها یکى از آن ها را با صرف سال هاى طولانى متحول گرداند میسر نگردد، چگونه در ظرف سال هاى معدود از بطن این جامعه و انقلاب - که خودنیز اگر معیارهاى عادى را حساب کنیم باید کمک به فساد کند- یک همچو جوانان سرشار از معرفت الله و سراپا عاشق لقاء الله و با تمام وجود داوطلب براى شهادت، جان نثار براى اسلام که پیران هشتاد ساله و سالکان کهنسال به جلوه اى از آن نرسیده اند، بسازد؟ جز دست غیبى و دستگیرى الهى و تصرف ربوبى، با چه میزان و معیار مى توان تحلیل این معما کرد؟ سوره جلسه 4 https://eitaa.com/matalebevijeh/4288