◀️بند33 جزوه : انسان با وفای به عهد به حقیقت نزدیک می شود و از پوچی رها می گردد. لذا فرمود: أَوْفُوا بِالْعُقُود «1( بشر جدید عهدخود با خدا و انسان و طبیعت را فراموش کرده و در نتیجه سرگردان شده و چون بر عهدی قرار ندارد تا استحکام یابد، احساس پوچی و بی ثمری می کند و همه چیز برای او خالی و تهی است و نمی داند چه چیزی باید بخواهد، زیرا عهدی نمی شناسد که در راستای آن عهد خود را متعهد احساس کند، گرفتار بی نهایت میل ها است و چرخیدن به دور انواع خلأها. در حالی که با وفای به عقود، عهدهایی که با خدا و با انسان و طبیعت بسته بود، معنای خود را خواهد داشت و انسان در آن صورت ماورای روزمرّه گی ها خود را احساس می کرد، به جای آن که بخواهد بدون کار و تلاش، ثروتی به دست آرد، تلاش می کند حقیقت را در هر صحنه ای تحمل کند تا از پوچی و بی ثمری رهایی یابد. #در_راستای_بنیان_های_حکمت_جهانی_میان_دو_جهان #استاد_طاهرزاده https://eitaa.com/matalebevijeh/4387 @matalebevijeh ┈‌┈•✾🕊🌷🕊✾•┈┈