جان بردی کیسلینگ دیپلمات سابق آمریکایی در کتاب خاطرات خود با عنوان
#درسهای_دیپلماسی درباره برنامههای آمریکا در زمینه
#دیپلماسی_عمومی مینویسد:
ایالات متحده هر سال باید از میان کشورهای خاورمیانهای که برایش اهمیت دارد، نه دهها بلکه صدها نفر از دانش آموختگان جدید دانشگاهی را به همراه شماری از افراد مذهبی و تجاری، برای توری پنج هفتهای شامل زندگی با خانوادهای آمریکایی، گسیل کند. این افراد با سفارش مقامهای دولتی، بازرگانان و افراد دانشگاهی برگزیده میشوند. همه افرادی که چنین تجربهای داشتند، ادعا میکنند زندگیشان دگرگون شده است.
در صورت کُندی روند دگرگونیها در کشورهای فرودست، بده بستان دانشآموزان دبیرستانی بهترین سرمایهگذاری در ایجاد هسته و نسل جدیدی از تکنوکراتهای دموکرات است. نوجوان شانزده سالهای که از دوستان و همبازیهای خود جدا شده است، پس از یک سال در حالی به کشور خود باز میگردد که زبان انگلیسی را به خوبی صحبت میکند و
میداند که اوضاع کشوری مثل ازبکستان با آنچه میتواند باشد، بسیار متفاوت است. [یعنی جهانبینی این افراد نسبت به موضوعات مختلف آمریکایی شده است.]
#بریده_کتاب
#دیپلماسی_عمومی_ابزار_تغییر_نسلها
#جنگ_نرم_از_طریق_تعلیم_و_تربیت
#متسا
#مرجع_ترویج_سواد_امنیتی
@matsa_ir