1⃣ چگونه سیاست‌های فاسد دانشگاهی جلوی رشد و جوانی جمعیت ایران را گرفته‌ است؟ (قسمت اول) گویا آموزش عالی در خواب عمیقی فرو رفته و شاهد ذره ذره آب شدن استعداد و توانایی‌های جوانان این کشور نیست. نامه دردمندانه یکی از دانشجویان استعدادهای درخشان، مخترع و دارای ده مقاله ISI. ⁉️ معلوم نیست این قانون از کجا آمده که دانشجویان دکتری باید تمام وقت در دانشگاه حضور داشته باشند. تا چه زمانی مردم ما باید اسیر تقلید کورکورانه از کشورهای دیگر بدون بررسی تمام جوانب یک مساله باشند؟ دانشگاه‌های کشورهایی که دانشجویان را ملزم به حضور تمام وقت در دانشگاه می‌کنند؛ پروژه‌هایی از صنعت و جامعه انجام می دهند و دانشجو را از لحاظ مالی کاملا حمایت می‌کنند. مسئولین با چه طرز فکری دانشجویان دکتری را ملزم به حضور تمام وقت در دانشگاه می‌کنند؛ در صورتی که آن دانشجو حتی یک ریال هم درآمد ندارد؟ آیا این رفتار مسوولانه است؟ پیامدهای این نگاه ناعادلانه به دانشجوی دکتری چیست؟ 😔 وجود واحدهای درسی اضافی ناکارامد و نبود واحدهای درسی مهم و ضروری برای بازار کار بخشی از مشکلات نظام آموزش عالی است. دانشجویان یاد می‌گیرند که خوب مقاله بنویسند چون به نفع استاد است که دانشجو مقاله بنویسد تا ارتقا پیدا کند. دانشجو طوری تربیت نمی‌شود که بتواند مشکلات جامعه و صنعت را برطرف کند. با این شرایط جامعه و صنعت هم حق دارد به دانشگاه اعتماد نکند، چون سیاست‌های دانشگاه بر مبنای مقاله است نه حل کردن مشکلات جامعه و صنعت. 😮 غم انگیزتر اینکه دانشجویان اگر بخواهند این نظام را به هم بزنند هم نمی‌توانند، چون از طرفی اساتید آن‌ها را طوری رشد نداده‌اند که دانش و مهارت حضور در صنعت را داشته باشند و از طرفی چون اساتید به فکر ارتقاء مرتبه هستند، اگر دانشجو به فکر مقاله نباشد با او برخورد جدی می‌کنند‌. ❌ خیلی مواقع مشکلاتی در برخی صنایع وجود دارد که حل آن مشکل، نوآوری در حد مقاله مجلات برتر دنیا ندارد و صرفاً با انجام آن، مشکلی حل می‌شود و خط تولیدی بهبود می‌یابد و کارگرانی سر کار می‌روند، شاید فکر کنید این که خیلی خوب است، اما برای جمع زیادی از اساتید دانشگاهی این اصلا خوب نیست؛ چون مقاله که نباشد ارتقایی وجود ندارد و دانشجویی که دنبال چنین خدمتی به جامعه باشد؛ نزد چنین اساتیدی، ظالم محسوب می‌شود. 🛠 البته بعضی اساتید چاره‌ای ندارند چون خودشان هم در این اتمسفر رشد کرده‌اند و متاسفانه هیچ از جامعه و صنعت نمی‌دانند و اگر بخواهند هم نمی توانند در راستای نیازهای جامعه و صنعت و رشد تولید گام بردارند. اما راه چاره وجود دارد و اگر کمی از غرور و تکبر دست برداریم و اجازه برگزاری دوره‌های فوق العاده به افراد صاحب تجربه در اجتماع و صنعت در دانشگاه‌ها داده شود و استادی دروس مهارتی و کارگاهی به افراد ماهر بیرون از دانشگاه سپرده شود؛ نسلی تربیت می شود که علاوه بر علوم نظری و تهیه مقاله علمی، علوم مهارتی و کاربردی و صنعتی که باعث رشد تولید شود را نیز یاد می‌گیرند. این نسل وقتی بعنوان استاد وارد دانشگاه شود می‌تواند دانشجویانی تربیت کند که اگر چه در سطح مرز دانش کار می‌کنند، توانایی این را هم داشته باشند که از علمی که دارند در جامعه و صنعت استفاده کنند، و صنعت هم بتواند به آن‌ها اعتماد کند و کار به آن‌ها بسپارد. 🤷‍♂️ بسیاری از دانشجویان از جمله دانشجویان رشته‌های مهندسی، بعد از گرفتن مدرک وقتی وارد بازار کار می‌شوند تازه میفهمند که بی‌سواد هستند و باید از نو شروع کنند به یادگیری علوم و مهارتهای مورد نیاز جامعه و صنعت. 🚷 از همه این مسائل و مشکلات که بگذریم مشکلات دانشجویان دکتری واقعا وخیم است. دانشجویان کارشناسی و ارشد سن کمتری از دانشجویان دکتری دارند. این قانون نا‌بجای تمام وقت بودن دانشجویان دکتری در دانشگاه بدون گرفتن هیچ حقوق مالی، مانع ازدواج آن‌ها شده است. در این شرایط بد اقتصادی که همگان آن را کامل درک می‌کنند، و گرانی‌های روز به روز طلا و خرج و مخارج‌های دیگر منسوب به ازدواج، مانند پول رهن و اجاره و... چطور دانشجوی دکتری حداقل چهار سال بدون درآمد باشد؟ ⛔️ کاری کرده‌اند که یا کسانی که سرمایه‌های بزرگ خانوادگی دارند و یا کسانی که قید ازدواج را زده اند؛ سمت ادامه تحصیل در مقطع دکتری باشند. جوان در آن سن باید ازدواج کند و این سن اوج باروری است. چطور می‌شود که برای جوانی و رشد جمعیت تلاش می‌کنند ولی بیخیال این تعداد زیاد جمعیت جوان شده‌اند که با قوانین غلط جلو ازدواج و فرزندآوری آن‌ها گرفته شده‌است. ادامه دارد ... 💙@mavaleed