@mazahb ✨﷽✨ 🌺تحلیل عرفانی عید فِطر ✍فِطر به معنای “گشودن” یا “بازکردن” است و در فرهنگ عرفانی نیز معنای خاصی متناسب با عید فطر دارد.فِطر یعنی انسان روزه دار به فطرت خودش بازگردد، یعنی با این روزه که هم ظاهری بود و هم باطنی و همه‌ی وجودت امساک داشت وارد عید فطر و رجوع به فطرت شدی.چون یک ماه امساک کردن یعنی ترک تعلق از نفسانیات، شهوات، تمایلات غیر الهی که این امساک، انسان را پاک می‌کند و بازگشت انسان به اصلش هست. روح و جان مومنی که امساک واقعی کرده در عید فطر، شکفته می شود و پر از ریحان و عطر و گل و لاله معنوی خواهد شد و به اصطلاح، فطرتش شکوفا می شود.به عبارت دیگر فطر یعنی جان سالک روزه دار بعد از یک ماه ریاضت شرعی، شکفته شده و دریچه قلب او به سوی ملکوت، گشوده شود و انوار حق متعال را مشاهده کند و با تجلیات فعلی و اسمایی و صفاتی و بلکه تجلیات ذاتی خدای تبارک و تعالی مواجه شود. البته هر روزه داری بعد از یک ماه روزه گرفتن به قدر کیفیت روزه ای که در ماه مبارک رمضان داشته است بهره می برد و به همان میزان، فطر برایش در عید فطر اتفاق می افتد و دستش خالی نمی ماند.ولی باید توجه داشت که فطر حقیقی و عید واقعی و رجوع تام به فطرت فقط برای روزه دار عارف محقق می شود که خدای متعال عیدی او را داده و بنده روزه دار عارف خود را در بر خودش جای می دهد و او را به فوز لقاءالله می رساند. و بنده عارف در این حالت چنان مسرور است و چنان بهجت و انبساط روحی دارد که سر از پا نمی شناسد، و چرا اینطور نباشد در حالیکه عارف به نگاهی از سوی محبوب خود(یعنی خدای متعال) جان می دهد چه رسد به اینکه یار او را بپسندد و در کنارش نهد!!! طوبی لهم. ‌ انتشار با صلوات بلامانع است ╔══❖•°🕋 °•❖══╗ https://eitaa.com/joinchat/2382037001C2d978a4435 ╚══❖•°🕋 °•❖══╝