خوبی های شورش مجید بهستانی نتایج دورهای اول و دوم انتخابات مجلس در تهران،‌و بعضی شهرستانها گویای یک امر مهم است و آن حرکت از «چنارها» به سمت «پاجوشها». حرکت علیه سازمان و ساختار موجود از سوی بدنه اجتماعی هوادار اصل نظام و انقلاب. یعنی گسترش نارضایتی ها به لایه های عمیق اجتماعی. این نوع رأی دادن و ندادن،‌ خودش نوعی شورش است. ناکامی شورش انتخاباتی 76 به جنبش خیابانی 88 رسید. ناکامی شورش انتخاباتی 84 به شورش خیابانی 98 رسید. ناکامی شورش انتخاباتی 92 در شورشهای خیابانی 96 و 1401 خودنمائی کرد. اگر شورش انتخاباتی 1400 و 1402 به ناکامی برسد، خود را چگونه و در کدام بزنگاه نشان خواهد داد؟ پس همه شورشها و جنبشهای خیابانی بد نیستند،‌اگر سیستم سیاسی و امنیتی به صورت مثبت و همدلانه هشیار باشد. اشکال نظام پهلوی این بود که شورشهای دهه های 40 و 50 شمسی را به نحو منفی و ستیزه جویانه سرکوب می کرد و به انحلال مسأله می رسید. تا رسید به لحظه فروپاشی 57. پس شورش همه اش بد نیست؛ هشیاری و آگاهی هم می آورد، درس و عبرت و تجربه هم همراه خود می آورد. می تواند علامت «تب» باشد، پیش از آن که بیماری کشنده شود. https://eitaa.com/mbehestani