مداد من
✅ به نام خدای مهربان ✅ زندگی عباس بن علی (ع) در یک نگاه (26) اعقاب و بازماندگان حضرت عباس علیه الس
✅ به نام خدای مهربان ✅ زندگی عباس بن علی (ع) در یک نگاه (27) 1- عباس بن الحسن فردی شجاع و صریح بود به گونه ای که نوشته اند کسی از بنی هاشم در جرأت و صراحت لهجه مانند او وجود نداشت. وی در ایّام خلافت هارون الرّشید به بغداد آمد. هارون الرّشید به خاطر فضل، ادب و شجاعت او همواره او را به کنیه می خواند.( ابو بکر احمد بن علی الخطیب البغدادی، تاریخ بغداد، مصر، مکتبة الخابخی، 1348 ق، ج 12، ص 126 و 127 ؛ اعیان الشیعه، ج 7، ص 413) او به اندازه ای شیوا شعر می سرود که او را برترین شاعر از فرزندان امام علی علیه السلام می دانستند.( تاریخ بغداد، ج 12، ص 126 ؛ اعیان الشیعة، ج 7، ص 413) او ده فرزند داشت، که از جمله آنان عبدالله بن العباس است. مأمون پس از درگذشت او گفت: «بعد از تو ای فرزند عباس! همه مردم مساوی شدند (تو با دیگران تفاوت داشتی).» مأمون جنازه او را پیاده تشییع نمود و شیخ بن شیخ خواندش. محمد بن حمزه از دیگر نوادگان اوست که به جوانمردی و بخشش، مشهور بود و به نزدیکان خود بسیار رسیدگی نمود. نیکی او شامل حال همه می شد و بخششی گسترده داشت؛ در طبریّه اردن، اموال بسیار داشته و دارای اراضی زیادی بود. طغج بن جفّ فرغانی بر او حسادت کرد و سپاهی برای چپاول اموال او فرستاد. وی در نتیجه این درگیری در باغ خود، در سال 287 ق. به قتل رسید و شاعران در سوگ او قصیده ها گفتند. از این رو، به فرزندان و نوادگان او بنو الشّهید گفته می شود. (هشام بن محمد بن السلب الکلبی، جمهرة النسب، بیروت، مکتبة النهضة العربیة، چاپ اوّل، 1407 ق.، ج 1، ص 67 ؛ المجدی، ص 235 ؛ العباس(ع)، ص 198 ؛ الفصول الفخریة، ص 202) 2- عبیدالله بن الحسن درباره اش گفته اند: مردی به سان او پرهیبت و شکوه، دیده نشده بود. وی امارت حرمین شریفین مکّه و مدینه را بر عهده داشت و امر قضاوت در این دو شهر نیز بر عهده او بود.( العباس(ع)، ص 200 ؛ الفصول الفخریة، ص 203) مأمون، او را در سال 204 ق. به سرپرستی امور حجّاج بیت الله الحرام منصوب کرد و در دوران مأمون نیز از دنیا رفت. به بازماندگان و نوادگان او که در سرزمین دمیاط بودند، بنی هارون و به دسته ای از آنان که در فسای امروزی بودند، بنی هدهد می گفتند. گروهی از احفاد و دودمان او نیز در یمن سُکنا گزیدند. عبیدالله بن الحسن دارای 11 فرزند شد. از جمله آنان قاسم بن عبیدالله بود که پست جدّ خویش (امارت و قضاوت در حرمین شریفین) را عهده دار گردید. او از نزدیکان امام حسن عسکری علیه السلام هم بود. (ابو الفتوح بن سلیمان الیمانی، النفحة العنبریة فی أنساب خیرالبریة، قم، مکتبة السید المرعشی النجفی، چاپ اوّل، 1419 ق، ص 134 ؛ عبد الله بن محمد بن عبد الله الرفاعی المخزومی، صحاح الأخبار فی نسب السادة الفاطمیة الأخیار، بمبئی، مطبعة نخبة الأخبار، بی تا، ص 10) ادامه دارد ... ✏️ @medademan https://eitaa.com/joinchat/4259250201C60440c06cc