به نام خدا جلسه بیست ودوم تفسیر آیه «۱۰» سوره فاطر مَن كَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعاً إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْكُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَ مَكْرُ أُوْلَئِكَ هُوَ یَبُورُ ترجمه هر كس خواهان عزّت است، پس عزّت، همه از آن اوست (و به هركه بخواهد مى‌دهد.) تنها سخن (و عقیده‌ى) پاك به سوى او بالا مى‌رود، و كار شایسته آن را بالا مى‌برد، و كسانى كه براى انجام بدى‌ها نقشه مى‌كشند، برایشان عذاب سختى است و نیرنگ آنان است كه تباه مى‌شود : نكته‌ها «الكلم الطیّب» همان شهادت به توحید و رسالت و ولایت است كه در روایات مصادیق آن، اذكارى چون «لا اله الاّ اللّه و سبحان اللّه و... مطرح شده است. «یبور» از «بوار» و «بائر» به معناى كسادى زیاد و هلاكت است» : براى این آیه‌ى شریفه معانى دیگرى نیز قابل بیان است: كلام نیكو به سوى خدا بالا مى‌رود، ولى عمل صالح به آن رفعت و درجه مى‌بخشد.* سخن نیكو هم خودش بالا مى‌رود و هم كارهاى خوب را بالا مى‌كشد.* كفّار، یا عزّت را در دل بستگى به اشیاى مادّى مى‌جویند، «واتّخذوا من دون اللّه الهة لیكونوا لهم عزّا» و یا آن را از وابستگى به این و آن طلب مى‌كنند. «أیبتغون عندهم العزّة» و حال آنكه عزّت تنها نزد خداوند است. «فللّه العزّة جمیعاً : پیام‌ها عزّت واقعى، نزد خداست، نه پیش مردم. «فللّه العزّة جمیعا»* عزّت واقعى، در سایه‌ى ایمان و عمل صالح است. «فللّه العزّة جمیعا... الكلم الطیّب و العمل الصالح»* میان عقیده با عمل رابطه‌ى تنگاتنگ است و در یكدیگر اثر مى‌گذارند. «العمل الصالح یرفعه»* * راه مؤمنان كه عزّت را از طریق ایمان و عمل صالح مى‌جویند، راه رشد و تكامل است. «یصعد - یرفع» و راه دیگران كه عزّت را از طریق فریب و نیرنگ مى‌خواهند محو و هلاكت است. «یبور * هیچ كس با نیرنگ و گناه به عزّت نمى‌رسد. «یبور