بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره محمد (صل الله عليه و آله و سلم) آیه 12 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم إِنَّ اللّٰهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ جَنّٰاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَمٰا تَأْكُلُ الْأَنْعٰامُ وَ النّٰارُ مَثْوىً لَهُمْ (١٢) بى ترديد خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند، در بهشت هايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است در مى آورد، و در حالى كه كافران همواره سرگرم بهره گيرى از [كالا و لذت هاى زودگذر] دنيايند و مى خورند، همان گونه كه چهارپايان مى خورند و جايگاهشان آتش است نکته ها: در اين آيه، خوردن كفّار به خوردن چهارپايان تشبيه شده است و اين شباهت مى تواند از چند جهت باشد، از جمله: الف) تمام همّت حيوانات رسيدن به غذاست. چنانكه حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «همّها علفها»(28) همّ و غمّ حيوانات رسيدن به خوراك است. كفّار نيز جز كاميابى اراده اى ندارند. «ولم يرد الاّ الحياة الدنيا»(29) ب) چهارپايان غافلند، كفّار نيز از قيامت و مسئوليّت غافلند. «أولئك كالانعام بل هم أضل أولئك هم الغافلون»(30) ج) حيوانات، سرچشمه غذا را كه از حلال است يا حرام نمى دانند. بعضى انسان ها نيز فكر حلال و حرام نيستند و به گفته قرآن همين كه به ارث و مال بى زحمتى رسيدند، بدون توجّه به حقوق ديگران در آن تصرّف مى كنند. «و تأكلون التراث أكلاً لمّا»(31) حضرت على عليه السلام مى فرمايد: كسى كه تمام توانش را در راه شكمش قرار داده، ارزشش همان چيزى است كه از او خارج مى شود.(32) ----- 28) نهج البلاغه، نامه 45. 29) نجم، 29. 30) اعراف، 179. 31) فجر، 19. 32) غررالحكم. پیام‌ها : - وارد ساختن مؤمنان به بهشت، جلوه اى از ولايت الهى است. «بانّ اللّه مولى الّذين آمنوا... ان اللّه يدخل» - اهل ايمان و عمل صالح در مقامى هستند كه خداوند خود عهده دار وارد ساختن آنان به بهشت است. «ان اللّه يدخل...» - ملاك، پايان كار است وگرنه بهره گيرى هاى مادّى، كم و بيش براى همه هست. «جنّات تجرى... يأكل كما تأكل الانعام» - براى تشويق به حقّ، از تمايلات طبيعى مردم استفاده كنيد. (انسان به طور طبيعى از باغ و نهر لذّت مى برد) «جنّات تجرى» - بهره گيرى و كاميابى در چهارچوب مقرّرات الهى جايز است. (آنچه مورد انتقاد قرآن است، كاميابى هاى حيوان گونه است) «يأكلون كما تأكل الانعام» - شكم پرستى، برجسته ترين نفسانيّات انسان است، زيرا مقام، مال و شهوت، هر چند صباحى به سراغ انسان مى آيد، ولى شكم دائماً مزاحم است. (قرآن در كنار عنوان كاميابى، نام خوردن را جداگانه آورده است.) «يتمتّعون و يأكلون» - زندگى كفّار، از نظر ماهيّت حيوانى است و از نظر پايان و فرجام، دوزخى. «كما تأكل الانعام و النار مثوى لهم» - در ارزيابى ها، عاقبت كار را هم به حساب آوريد. «النار مثوى لهم» بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر