بسم الله الرحمن الرحیم 📋 پاسخ به یک شبهه؛ اين آیه در حقيقت اشاره به استدلال منطقى معروفى است كه اگر كسى دعوى نبوت كند و معجزات و آيات آشکار بر دست و زبان او ظاهر شود، و مورد حمايت و نصرت الهى قرار گيرد، اما او بر خدا دروغ بندد حكمت خداوند ايجاب مى‏ كند كه آن معجزات و حمايتش را از او بگيرد، و رسوايش سازد. مطابق آیه اين وظيفه خداوند است كه بر اساس حكمتش حق را آشكار و باطل را رسوا سازد، با اينحال چگونه اجازه مى ‏دهد كسى بر او دروغ بندد و در عين حال ياريش كند؟ نکته مهم این است که این آیه بلافاصله پس از آیه ای می آید که خدا در آن دستور مودت به اهل بیت پیامبر سلام الله علیهم اجمعین را می دهد. دستوری که عده ای ترجیح می دادند، آنرا خواسته خود پیامبر جا بزنند، نه دستور خدا! 🔷 آیه روز أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ و َيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ  (شوری / آیه ۲۴) 🔶 ترجمه آنها ميگويند، او بر خدا دروغ بسته، ولی اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر می نهد (و قدرت اظهار اين آيات را از تو ميگيرد) و باطل را محو ميكند و حق را به فرمانش پابرجا ميسازد، چرا كه او به آنچه در درون دلهاست آگاه است. #نبوت، #وحی، #عصمت، #عترت 🌼 هر روز یک آیه 🌼 @melatemamhoseyn