هدایت شده از تحولات جهان اسلام
پیامدهای منفی سدسازی ترکیه برای سوریه، عراق و ایران بخش اول: سوریه “الجیش الوطنی السوری” (ارتش ملی سوریه) از گروه‌های مسلح وابسته به تــرکیه، با احـــداث حـداقل ســه بندآب دسترسی ساکنان مناطق تحت کنترل کردهای سوریه را به آب رودخانه «خابور» واقع در ۸۰ کیلومتری شـهر حسکه قطع کرده‌اند. در اکتبر سال ۲۰۱۹ میلادی، جیش الوطنی در بیش از ۲۰ نوبت جریان آب از ایستگاه آب «علوک» به “تل‌تمر” و “حسکه” را مسدود و نزدیک به یک میلیون نفر را بدون دسترسی به آب سالم رها کردند. اخیراً نیز همین گروه‌های مسلح جریان آب رودخانه “خابور” واقع در ۸۰ کیلومتری شهر حسکه را با احداث سه بندآب به طور کامل قطع کرده‌اند. رودخانه‌ی خابور، مهمترین رود ساحل غربی فرات است که در استان‌های حسکه و دیرالزور جریان دارد. این رود پس از “فرات” و “نهرالعاصی” سومین رود مهم سوریه می‌باشد و حدود ۴۳۰ کیلومتر طول و ۲۸ تا ۵۰ متر عرض دارد. تأسیس سد و نتایج منفی آن بر زندگی روستاییان قطع جریان رودخانه زمانی رخ داد که خشکسالی شدید و قیمت بالای گازوئیل باعث شد تا بسیاری از کشاورزان نتوانند دستگاه‌های پمپ آب خود را راه اندازی کنند. از آنجا که زمین‌های کشاورزی در این منطقه بدون دستگاه پمپ آب آبیاری نمیشوند، بدون بهره برداری به حال خود رها شدند. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که سه سد در امتداد رودخانه خابور در محدوده تحت تسلط جیش الوطنی ساخته شده‌ است. اولین سد در ۲۲ ماه مِی سال ۲۰۲۱ میلادی در جنوب روستای “تل العصافیر”، پس از آن دومین سد در ۲۷ مِی ۲۰۲۱ در ۸ کیلومتری شمال شهر “السفح” و سومین سد نیز تنها در چند صد متری شمال سد اول در شهر “المناجیر” در ۱ ژوئن ساخته شده‌اند. از اواخر ماه می تا اوایل ماه اکتبر ۲۰۲۱ جریان آب رودخانه متوقف شده است. در قسمت جنوبی رود از جنوبی ترین سد، ۶۰ روستا در امتداد ساحل رودخانه و بیش از ۲۰ مورد دیگر در نزدیکی (تا حدود ۴ کیلومتر) به آب بسیار نیازمند هستند. سدسازی در بستر رودخانه خابور ساخت جنوبی ترین سد در اواخر ماه مِی سال ۲۰۲۱ میلادی در “تل العصافیر” منجر به مسدود شدن تقریباً ۸۰ کیلومتر رودخانه و عدم دسترسی مردم منطقه به آب رودخانه‌ی خابور شد. سدی که بعداً در السفح ساخته شد ۲۰ کیلومتر دیگر به انسداد جریان آب به سمت جنوب افزود و ۱۱۰ کیلومتر جریان آب مسدود شده را نیز اضافه کرد. در مجموع می‌توان گفت ۵۳.۷ درصد از جریان آب رودخانه‌ی خابور بین ترکیه و حسکه سد سازی شده‌اند. بر اساس داده‌های ماهواره‌ای، در مناطق مد نظر ۱۳۸ ناحیه پرجمعیت مربوط به شهر روستا و دهکده‌ها می‌باشند. از این مکان‌ها، ۴۶ روستا (۳۳%) در بالای رودخانه، منطقه بهره‌مند دشت سیلابی محسوب می‌شوند. درحالیکه ۸۴ منطقه دیگر (۶۶ درصد) در قسمتی از رودخانه هستند که به دلیل وجود موانع دسترسی کمتری به آب دارند. فقط با نگاهی به مناطق پرجمعیت دشت سیلابی، در ۳۱ منطقه (۵۳%) آب وجود دارد درحالی که در ۵۸ منطقه (۶۵%) آب جاری نیست و یا این مناطق در بستر رودخانه نیستند. در حال حاضر آمار دقیق جمعیتی در این روستاها وجود ندارد. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از روستاهای کوچک پس از حملات ترکیه در سال ۲۰۱۹ خالی از سکنه شده و مابقی همچنان با خطرات امنیتی مواجه هستند. نقض قوانین بین المللی بشر دوستانه مسدود کردن جریان آب رودخانه خابور توسط جیش الوطنی در دورانی که خشکترین تابستان تاریخ سوریه به شمار می‌رفت، پیامدهای شدیدی را برای ساکنین حومه رودخانه داشته است. با در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی و همچنین محدودیت‌های بیشتر آب از ایستگاه آبی “علوک” علاوه بر جریان محدود به فرات و خابور منبع ضروری برای بقای شهروندان قطع شده بود. از آنجایی که بیش از ۸۴ شهر و روستا به آب دسترسی نداشتند، هزاران خانوار در جهت مصارف خانگی و کشاورزی خود به آب با مشکل روبرو شدند. بنابر این، محاصره فوق اقدامی غیرانسانی است که منجر به آسیب به غیرنظامیان شد. ✅ https://eitaa.com/joinchat/134742021C10aa5fa2c9https://iswnews.com/62323