✴️ تو ضعفهايت را در معاشرتهايت مىشناسى، نه اين كه معاشرتها به تو ضعفى بدهند.
✴️ اين قبول است كه در معاشرتها، آن حال نماز و توجه و آن تقدسها كم مىشود، اما اينگونه نيست كه اين مرض را معاشرت به من منتقل كرده باشد، نه، معاشرت فقط اين مرض را به من نشان داده است.
✴️ آن پير دير مى گفت: فلانى مىگويد اين كار را نكن، كفر مرا در مىآورى! و او هم در جواب مىگفت: پس دارى! چيزى هست، فقط آشكار مىشود.
✴️ ما از آشكار شدن مشكلات و ضعفهايمان فرار مىكنيم و اين را پاى قدسيت روحى خودمان مىنويسيم.
✴️ روح مبتلايى كه بعد از ابتلائاتش مىماند، مقدس است؟ اين معلوم است كه آب حوض تا وقتى به هم نخورده و آرام است و زير و رو نشده، زلال است. بوى گند هم مىدهد ولى زلال است!
📚 خط انتقال معارف، ص ۶۳