☑️
آرزوهای دراز خوب یا بد؟
آرزوی دور و دراز در احادیث بسیار مورد سرزنش قرار گرفته است. منظور از آرزهای مذموم، آرزوهای دراز و تمام نشدنی آرزوهای صرفا دنیایی است که از نظر عقلی و منطقی از توان خارج است و جز غم و افسردگی نتیجه دیگری ندارد. و شاید راز نگرانی پیامبر نسبت به خطرات آرزوهای نامعقول و دنیادوستی افراطی از این جهت باشد که انسان را به حرام خواری و تعدی به حقوق دیگران می کشاند .
اما آرزوهای بزرگ اخروی، همین طور آرزوهای دنیوی که برای نیل به فرصت های خدمت و جلب رضای الهی باشد تا جایی از دایره منطق خارج نشود نه تنها مذموم نیستند بلکه چنانچه در احادیث فوق بیان شد کار درست و حرکت آفرین است .
چنانچه علامه مصباح یزدی میفرماید:«اما اگر این آرزوها و تلاشها برای جامعهی اسلامی و عزت اسلامی است، یك هدف معنوی و الهی است. هر چه طولانی و مقدماتش هم زیاد باشد هیچ اشكالی ندارد و خودش عبادت است. «ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لا یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ... إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ». چنان كه در راه خدا اگر انسان گرسنگی بكشد، زجری بكشد، خستگی در راه پیدا بكند، برای هر كدام ثواب مینویسند.»(۵)
🔷
تقبیح نا امیدی در قرآن و حدیث
➖ خداوند می فرماید:«وَ إِذا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِها وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیهِمْ إِذا هُمْ یَقْنَطُونَ؛ و چون مردم را رحمتى بچشانیم، به آن شاد مىشوند و چون به [سزاى] آنچه دستاورد گذشته آنان است، صدمهاى به ایشان برسد، بناگاه نومید مىشوند.»[ روم/۳۶]
➖ و میفرماید: «یا بَنِیَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یُوسُفَ وَ أَخیهِ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ»؛ اى پسران من، بروید و از یوسف و برادرش جستجو کنید و از رحمت خدا نومید نباشید، زیرا جز گروه کافران کسى از رحمت خدا نا امید نمىشود.»» [یوسف/۸۷]
➖پيامبر خدا (ص) میفرماید:«يَبعَثُ اللّه ُ المُقَنِّطينَ يَومَ القِيامَةِ مُغلَّبَةً وُجوهُهُم ـ يَعني غَلَبةَ السَّوادِ علَى البَياضِ ـ فيقالُ لَهُم : هؤلاءِ المُقَنِّطُونَ مِن رَحمَةِ اللّه ِ!»
روز قيامت خداوند نوميد كنندگانِ [مردم از رحمت حق] را در حالى بر مى انگيزد كه سياهى چهره شان بر سفيدى آن غالب است و گفته مى شود: اينان نوميد كنندگانِ از رحمت خدايند . (۶)
➖حضرت امیر(ع) فرمود:الفَقيهُ كُلُّ الفَقيهِ مَن لم يُقَنِّطِ الناسَ مِن رَحمَةِ اللّه ِ ، و لم يُؤيِسْهُم مِن رَوحِ اللّه ِ ، و لم يُؤمِنْهُم مِن مَكرِ اللّه ِ .
فقيه به تمام معنا، كسى است كه مردم را از رحمت خدا نوميد نگرداند و از فضل و بخشايش خدا، مأيوسشان نسازد و از مكر و عذاب خدا هم آسوده خاطرشان نكند . (۷)
انبیاء گفتند نومیدی بد است
فضل و رحمت های باری، بی حد است
بعد نومیدی بسی امیدهاست
از پس ظلمت، دوصد خورشیدهاست
سوی نومیدی مرو امیدهاست
سوی تاریکی مرو، خورشیدهاست
نا امیدی ها به پیش او نهید
تا ز درد بی دوا، بیرون جهید
🔻 ادامه دارد 👇👇
✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰
http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d