یوم الله یعنی چه؟ یعنی روزی که خدا، مثل آن لحظه‌ای که نیل را شکافت تا موسی و شیعیانش از آن عبور کنند، مثل لحظه‌ای که یونس را از دل نهنگ بیرون آورد، مثل وقتی که سلیمان را بر لشکر اجنه پیروز کرد، مثل همان موقعی که رسولش را در برابر تمام کفار پیروزی بخشید، مثل لحظه‌ی بالارفتن دستان امیرالمومنین در دستان رسول‌الله، برای انسان‌ها، نشانه‌ای گذاشت، تا بتوانند حیرت‌زده به آسمان بنگرند و بگویند: نشانه‌های خدا که تمام نمی‌شود. ۲۲ بهمن هم نشانه‌ی خداست، نشانه‌ی پیروزی اسلام بر طاغوت، نشانه‌ی شکست هیمنه‌ی پوشالیِ مدرنیته و سرتعظیم فروآوردن مقابل ایمان، نشانه‌ی امکان تحقق آرمان. پس، روز خداست. این روز را، به‌هم تبریک بگوییم و به آن فکر کنیم. که چه طور می‌شود، خودمان را در مسیر الله قرار دهیم تا دستمان را بگیرد. تا ان‌شالله، یوم‌الله اصلی، یعنی آن لحظه‌ای که مهدی موعود (که جان عالم فدای خاک نعلینش) تکیه می‌دهد به دیوار کعبه و فریاد می‌زند: الا یا اهل العالم! انا المهدی را ببینیم.