منهاج الصالحین کلیبر
هر صبح که عهدم را با حضرت موعود تازه می‌کنم به هنگامه‌ی فراز [اللَّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَةَ] چشمانم آغشته به اشکِ حسرت می‌شوند، که سال‌هاست در انتظار آن [اَلْغُرَّةَ الْحَمِيدَة]، آرزوی سرمه کشیدن نگاهِ آن یگانه را به گوشه‌ی چشمانِ دنیا، در پشت پلک‌هایی غبارآلود به دوش می‌کشند؛ تا در لحظه‌ای که نزدیک‌تر از نزدیک است بیاید و نفس‌های دنیا را عطرآگین کند... @menhajesalehinekaleybar
19 مشاهده