🔴 برترین عدالت ها چیست؟ 🔹عدالت مفهوم گسترده ای است و در هر حوزه و حیطه ای معنای خاصی دارد. حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) عدالت را پرداختن حق هر صاحب حقی می داند و در جایی دیگر آن را به معنای قرار دادن هر چیزی در جای خود تعریف کرده اند. 🔸بین تک تک افراد جامعه در استفاده از امکانات، منابع، درآمدها و خدمات باید عدالت برقرار باشد. در استفاده از مسکن، خوراک و پوشاک، بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و سایر نیازها باید همه بتوانند عادلانه دسترسی داشته باشند. بین همه اقشار و مشاغل و اصناف باید عدالت برقرار شود؛ بین همه شهرها و استان ها و مناطق باید عدالت برقرار باشد. 🔹بطور کلی باید بین مجموعه انسانی که در یک مکان، در یک شهر، در یک استان و در یک کشور و ... زندگی می کنند عدالت برقرار شود. عدالت اقتصادی و اجتماعی. اما برترین عدالت، آن است که این مجموعه انسانی که در محلی به نام شهر یا کشور گرد هم آمده و جامعه‏ای را بنیان نهاده‏اند، عدالت ایجاب می‏کند که دارای حکومت و نظام سیاسی بر مبنای عدل و حاکم عادلی باشند و مجموعه‏ای از قواعد و قوانین در آنجا جاری باشد، تا جامعه بتواند به حیات خود ادامه دهد و سعادت دنیوی(یعنی آبادی و پیشرفت و رفاه نسبی عمومی) و سعادت اخروی تضمین شود. 🔸یک جامعه در درجه نخست باید دارای یک نظام سیاسی باشد تا ابتدایی‏ترین و ضروری‏ترین امور زندگی مردم سامان گیرد و عملی شود. هر کدام از اجزای نظام سیاسی از رهبر، والیان و کارگزاران و مدیران گرفته تا اصناف، مجموعه‏ها و نهادهای مختلف اجتماعی باید دارای عدالت خاص خود باشند و براساس آن، هر کدام خدمات خاص خود را ارائه دهند. 🔹بطور قطع، مهم ترین رکن این نظام سیاسی، رهبر جامعه است و سپس سایر مدیران و کارگزاران به ترتیب جایگاه و اهمیت در رده های بعدی قرار می گیرند. عدالت حکم می کند که رهبر جامعه، بهترین و شایسته ترین باشد. میتوان گفت برترین عدالت ها، وجود بهترین افراد در رأس جامعه است. برترین عدالت ها، #عدل_سیاسی به این معناست. حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «سزاوار به خلافت کسی است که بدان تواناتر باشد و در آن به فرمان خدا داناتر.»(خطبه 174 نهج البلاغه، ترجمه سیدجعفرشهیدی) 🔸ما معتقدیم وجود یک معصوم در رأس جامعه، بالاترین عدالت هاست. در غیاب معصوم، حضور ولی فقیه در رأس جامعه، بالاترین عدالت هاست. اما آیا این کافی است؟ معلوم است که کافی نیست و باید سایر اجزاء نظام سیاسی و قوانین و مقررات نیز بر مبنای عدالت باشد و شایستگان در رئوس باشند و هر فردی و هرچیزی در جایگاه خود باشد. 🔹امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از 25سال خانه نشینی وقتی به اصرار مردم حکومت را پذیرفت بر این عقیده بود که نظام سیاسی براساس عدالت تنظیم نشده و هر چیزی در جای واقعی خودش قرار نگرفته است و تصمیم گرفت تمام این سیستم را به هم بریزد و مجموعه‏ای جدید مبتنی بر عدالت فراهم آورد. امام علیه‏السلام در یکی از خطبه‏های نخستین خود فرمودند: 🔸«به خدایی که [پیامبر اسلام] به راستی مبعوث فرمود، به هم خواهید در آمیخت و چون دانه که در غربال بیزند یا دیگ افزار که در دیگ ریزند، روی هم خواهید ریخت، تا آن که در زیر است زبر شود، و آن که بر زبر است به زیر در شود و آنان که واپس مانده اند، پیش برانند و آنان که پیش افتاده اند، واپس مانند.»(خطبه 16 نهج البلاغه) 🔹پس همه اجزای نظام سیاسی، قوانین و مقررات و کارگزاران باید بر مبنای عدالت تنظیم و بکارگیری شوند که فرمود: «کار مردم جز به شایستگی زمامداران سامان نمی‏یابد.»(خطبه 216) و «آفت کارها ناتوانی کارکنان است.» 🔸ساختارهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را تنها کسانی مبتنی بر اسلام ناب طراحی خواهند کرد و کسانی امور را رو به سامان ببرند که شناخت دقیقی از دین، حق، عدالت، مردم و سعادت مردم داشته باشند وگرنه بسیار سخت و ناممکن است. عدالت حکم می کند اینها در رئوس قرار بگیرند تا هرم امامت و ولایت بر مبنای عدالت در جامعه تشکیل شود. چرا که رهبر جامعه به تنهایی نمی تواند کمااینکه حضرت امیر هم به تنهایی نتوانست، امام حسن مجتبی علیه السلام به تنهایی نتوانست و ... . در اصل 43 قانون اساسی، نقش مردم در رهبری جامعه را به رسمیت شناخته است که البته نظام باید زمینه آن را فراهم کند. ❇️ پ.ن: طی سه چهار دهه اخیر، در بین علما و بزرگان، یکی از کسانی که بیشتر از سایرین برای این «عدل سیاسی» زحمت ها کشید و کار فکری و تئوریک کرد و هزاران نفر را آموزش داد و برای تثبیت این فکر در جامعه تلاش کرد مرحوم علامه مصباح(ره) بود و این برترین عدالتخواهی بود. #طرح_ولایت ایشان برای همین بود. خدایش رحمت کند و روح ایشان را با حضرت امیرالمومنین محشور گرداند. ✅ #داود_مدرسی_یان: