#اینستاگرام 💠 واقعیت‌های اجتماعی که نادیده انگاشته می‌شوند! ۱. «امر اجتماعی» امری اعتباری اما واقع‌نما ست که مثل واقعيات طبيعي، در بيرون حضور دارد و بر ما تاثير مي‌گذارد، چه ما خوشمان بيايد و چه نيايد. ۲. آفتی در جامعۀ ما وجود دارد که برخی از ما همواره سعی داریم امر اجتماعي را به مسأله سياسي تنزل دهید و سياست‌مداران و برخی روحانیان نیز تمايل دارند واقعیت‌های اجتماعي را در لباس مسأله سياسی ببينند و با انتساب آن به خط بازی‌های سياسي سعی دارند به جای حل مسأله، حذفی برخورد کنند. ۳. دلیل آن را باید در نشناختن واقعیت اجتماعی و امر سیاسی و حوزه عمومی جستجو کرد، ما در حکمت عملی ضعیف هستیم و در عمل بر مبنای حکمت ضعیف‌تر. ۴. اما باید در دورۀ جدید که با انقلاب اسلامی شروع شده است و آن ظهور ولایت الهی و عالَم وجودی الهی و حاکمیت اسلام و برقراری نظام جمهوری اسلامی است، روی‌کردی جدید به امر اجتماعی و امر سیاسی و حوزه عمومی داشت و از مبنای حِکمی اسلامی و اجتهاد پویای فقه شیعه استفاده کرد. با گسترش جوامع و توسعه شهرنشيني و پیشرفت‌های شگرف تکنولوژی‌های ارتباطی، واقعیت‌های اجتماعي بايد شناخته و کنترل و اثرات تخريبي آن‌ها حل و رفع شوند. ۵. ما با اهمیت‌دادن به واقعیت‌های اجتماعی و مواجهه عالمانه با آن، به جای خصومت‌ورزی یا نادیده‌گرفتن آن می‌توانیم با رفع نقائص و کاستي‌های جامعه در تداوم حاکمیت خود و اسلام ناب مؤثر باشیم. 6. اما سوال این است که چرا با پدیده‌هایی که جزو واقعیت‌های جمهوری اسلامی ایران هستند برخورد حذفی می‌کنیم؟ چرا به عنوان یک واقعیت تحملش نمی‌کنیم و خصومت‌ورزی می‌کنیم؟ چرا واقعیت‌ها را در مدار صحیح به جریان نمی‌اندازیم؟ بلاتکلیفی در برابر این‌گونه واقعیت‌های اجتماعی و برخورد تخاصمی و حذفی با آن اثرات وضعی بسیار بدی دارد و اختلاف و شکاف بین اقشار و افراد اجتماع را دامن می‌زند، حتی دل‌سوزان نظام را در برابر هم قرار می‌دهد و اگر دیده و حل‌و‌رفع نشود، گاهی ممکن است تا مراحلی بسیار خطرناک پیش برود. ما باید از تاریخ درس بگیریم و در حوادث منفعل نباشیم. الان وقت آن است که فکر چاره کنیم. 7. افراد در کنش عمومی و امر سیاسی از فردیت خود بیرون می‌آیند و واقعیت اجتماعی‌اند، هر اشکالی داشته باشند. آنان شاید به تنهایی موضوعیت نداشته باشند، اما امر اجتماعی و واقعیت‌های اجتماعی را نمی‌توان کتمان کرد و با آن‌ها مواجهۀ فردی داشت.