🚨انتقاد قابل تأمل یک فعال رسانه‌ای از سیمای ملی محمد مهاجری: 🔹دیشب تلویزیون ماتم سرا شده بود. هر چه مناجات و مداحی سوزناک می‌توانست پخش کرد و همه اینها برای استقبال از ماه خدا بود. انگار فرارسیدن ماه رمضان، عذابی الیم بود که بر صداوسیما نازل شده بود. لابد قرار است همین حال و احوال تا آخر ماه رمضان ادامه یابد. اینکه القا شود همه ما گناهکاریم و باید با گریه به مهمانی خدا برویم واقعا چه شوقی را برمی انگیزد؟ چه خدایی را ترسیم می کند؟ 🔸گریه و مناجات و انابه، از نوع ارتباطاتی است که هر شخص می تواند با خدای خویش داشته باشد. اتفاقا این انابه ها به نشاط روحی و درونی منجر می شود و انرژی بیشتری برای حضور در جامعه وتعامل با مردم پدیدار می کند. اما اینکه تلویزیون و رادیو تبدیل به غمخانه شودیعنی چه؟ تعمدی در کار است که ماه خدا را از چشم خلق بیاندازند؟ 🔸کاش تلویزیون از برخی برنامه هایی که در کشورهای اسلامی پخش می کرد تقلید کند و عینا آنها را به نمایش بگذارد. این مکتب گریه که تلویزیون در ماه رمضان به راه انداخته ( به استثنای روز و شب های ضربت خوردن و شهادت حضرت امیر(علیه‌السلام) که همه آن را می پذیرند) جز ایجاد روحیه افسرده و فضای غم‌زده و نیز گریز از دین هیچ نانی برای کسی ندارد ✅صدای انقلاب را از اینجا بشنوید ✅🌴https://eitaa.com/mesagh ✅🌴 @mesagh