هم جفای به انقلاب است، اگر امروز کسی بخواهد مردم را ناامید کند و احساس بنبست را به مردم القاء کند و بخواهد روحیهی مردم را بشکند و ارادهی مسئولین را تضعیف کند.»( ۱۴۰۱/۰۱/۲۳)
5- به این نکته فکر کنید که نه یزید توانست گریبان خود را از دست مولایمان امام حسین«علیهالسلام» برهاند و نه جهان استکباری میتواند با هزینههایی که میکند گریبان خود را از چنگال انقلاب اسلامی که جهت اصلی آن توحیدی و الهی است، رهایی بخشد. زیرا انقلاب اسلامی با تذکری که حضرت روح الله«رضواناللهتعالیعلیه» نسبت به بودن گشوده انسانِ این دوران داشتند، مشعل شهادت را زمین نمیگذارند وگرنه شهید حججیها و شهدای مدافع حرم به ظهور نمیآمدند تا شور ایمانی که انسانها را با حضورِ تاریخی در بر میگیرد، همچنان در میان باشد. آیا مردم ما آن شور ایمانی را با تشییع پیکر مبارک شهید حججی دوباره پس از غفلتی که سیاسیون پیش آوردند، تجربه نکردند؟ این عبور از پوچیِ جهان مدرن و حضور در بودنی که با شور ایمانی همراه است، بودنی است که انسان سیاسی در افق انقلاب اسلامی به دنبال آن است، بودنی که «پریروزِ» حضور قدسی ما را به «پسفردایِ» عبور از «دیروز» و «امروز» و «فردایِ» ظلمات مدرنیته متصل میگرداند.
بیحساب نیست که رهبر معظم انقلاب در سخنان اخیرشان با دانشجویان در رابطه با امید نسبت به آینده فرمودند:
«البتّه بعضی از نسلهای گذشته شما اینجا کم آوردند، در این مورد کم آوردند و دچار خطا شدند؛ یعنی آنجایی که نبایستی مأیوس بشوند، نباید ناامید بشوند، ناامید شدند، و این ناامیدی آنها را از میدان خارج کرد، و بعضیهایشان هم بدجوری خارج شدند! حالا بعضیها فقط خارج شدند امّا بعضیها علاوه بر خارج شدن از میدان مبارزه انقلابی، همصدای با دیگران هم شدند. خب پس این توصیه اوّل من: مواظب باشید به افق پشت نکنید، به قلّه پشت نکنید، همیشه به سمت قلّه و به سمت افق روشن حرکت کنید.»(6/2/1401)
6- ما چگونه میتوانیم بفهمیم در این زمان و در این تاریخ فرقهای از فرق اسلامی نیستیم، بلکه به حضور جهانیِ خود با هویت دینی میاندیشیم و اینکه بدانیم اگر از دریچه چشم عقل غربی به خود نگاهکردیم، خود را در این جهان درست درک نکردهایم.
فهم جهان و انسانِ امروزین، هنرِ حضرت امام خمینی«رضواناللهتعالیعلیه» بود که متوجه شدند انسانِ امروزین خودش میخواهد قانونگذار باشد و حکومت از آنِ او باشد. و در همین راستا باید پشت کار مداوم رهبر معظم انقلاب«حفظهالله» را در مطالعه رُمانهای جهان غرب فهمید، به آن معنا که باید در جهان امروز حاضر بود تا بودنِ آخرالزمانی خود را و سیاستی که در این دوران باید دنبال کنیم درک نماییم که همان در جهان بودن است در عین قدسیبودن.
رهبر معظم انقلاب هم در ۱۴ خرداد سال ۹۹ جملهای در رابطه با حضرت امام خمینی«رضواناللهتعالیعليه» دارند که میتوانیم در همین فضا روی آن فکر کنیم. میفرمایند:
«یک نمونهی دیگر از این تحوّل در نگاه به دین و مسائل دینی، پافشاری بر تعبّد بود در عین نگاه نوگرایانه به مسائل؛ یعنی امام، یک فقیه نوگرا، یک روحانی نوگرا بود؛ به مسائل با چشم نوگرایانه نگاه میکرد؛ در عین حال به شدّت پابند به تعبّد.»
منظور از نگاه نوگرایانه آیا همان خرد و سیاستی نیست که انسان در عین تعبّد به معادلات جهانی که در آن زندگی میکند، متوجه آینده قدسی بشر آخرالزمانی باشد؟ و رهبر معظم انقلاب در راستای ادامه «ولایت الهی» در زمان غیبت امام عصر«عجلاللهتعالیفرجهالشریف» به خوبی راهی را ادامه دادند که حضرت روح الله«رضواناللهتعالیعلیه» شروع نمودند و این یعنی درک درست زمانه، امری که به لطف الهی به خوبی توسط مقام معظم رهبری درک شد و آن را پاس داشتند.
7- بودن آخرالزمانی چه بودنی است؟ شرایط اخلاقی مورد نیاز امروز ما، مجموعهای از دستورالعملهای معیّن و مدوّن نیست. تمدن نوین اسلامی و انسان سیاسی در افق انقلاب اسلامی نیز با صدور دستورالعمل و بخشنامه پیش نمیآید، بلکه باید ندایی از درون جانِ اهل نظر و علم در داده شود که آنها را به فردا بخواند. آنها اگر بتوانند به فردا نظر کنند و از چشماندازی که در مقابلشان گشوده شده چشم برندارند، به سمت آن حرکت میکنند و خود را در بودنی احساس میکنند که بودنی است به وسعت بودن آخرالزمانیِ انسان، و حضرت امام«رضواناللهتعالیعلیه» متذکر این «بودن» بودند و در همین راستا نظر به ظهور حضرت مهدی«عجلاللهتعالیفرجه» داشتند و اینکه انقلاب اسلامی را مقدمه ظهور آن حضرت میدانستند، فرمودند: إنشاءالله حضرت تشریف بیاورند تا این انقلاب را تقدیمشان کنیم. امری که رهبر معظم انقلاب«حفظهالله» نیز بر آن تأکید کردند و اخیراً در صحبت با دانشجویان فرمودند:
«توصیه من به شما دانشجوها پرهیز از انفعال و ناامیدی است؛ مواظب باشید؛ یعنی مواظب خودتان باشید، مواظب دلتان باشید، مواظب