هدایت شده از mesaghمیثاق
✅ تفاوت جهت‌گیری و خاستگاه نهضتهای الهی از منظر اسلام 🔹اسلام جهت‏گيرى نهضتهاى الهى را به سوى مى‏داند نه اينكه خاستگاه هر نهضت و انقلاب را هم منحصرا مستضعفين مى‏داند. 🔺مكتب مادى مى‏گويد نهضت فقط و فقط به دوش محرومان است عليه مرفه‏ها؛ به دوش محرومان و به سود محرومان. 🔹اسلام نهضت پيغمبران را به سود محرومان مى‏داند نه اينكه منحصرا به دوش محرومان بداند. قرآن دلايل روشنى در اين مطلب دارد. اين تفاوت ميان جهت‏گيرى و خاستگاه را گاهى ملاحظه نكرده‏اند و نمى‏كنند. 🔺ريشه اساسى مطلب اين است: كسانى كه اين گونه مى‏گويند، انقلابها را به اصطلاح خصلتهاى بالذات مى‏دانند يعنى مى‏گويند نيست و ريشه‏اى در ساختمان انسانها ندارد، ريشه‏اى در تغييرات اجتماعى دارد؛ در صورتى كه اسلام هميشه روى يعنى روى انسان تكيه مى‏كند و لو به عنوان يك فرد. 🔹به همين جهت است كه اسلام مخاطب خودش را منحصرا محرومان قرار نمى‏دهد، مخاطب را همه مردم قرار مى‏دهد حتى خود آن مرفّه و استضعافگر، چون از نظر اسلام در درون هر استضعافگرى، در درون هر فرعونى از فرعونها يك انسانِ در زنجير نهفته است، يعنى در منطق اسلام فرعون فقط بنى‌اسرائيل را به زنجير نكشيده، يك انسان را هم در درون خودش به زنجير كشيده، انسانى كه داراى فطرت الهى است و ارزشهاى الهى سرش مى‏شود ولى در زندانِ اين فرعون بيرونى است. ♦️و لهذا پيغمبران، اول مى‏روند سراغ آن انسانِ به زنجير كشيده‏شده در درون فرعونها بلكه آن انسان را عليه فرعون حاكم بر انگيزانند و بتوانند انقلاب را از درون ايجاد كنند. 📚 مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آينده انقلاب اسلامى ايران)، ج‏24، ص: 145