✅ تفاوت جهتگیری و خاستگاه نهضتهای الهی از منظر اسلام
🔹اسلام جهتگيرى نهضتهاى الهى را به سوى
#مستضعفين مىداند نه اينكه خاستگاه هر نهضت و انقلاب را هم منحصرا مستضعفين مىداند.
🔺مكتب مادى مىگويد نهضت فقط و فقط به دوش محرومان است عليه مرفهها؛ به دوش محرومان و به سود محرومان.
🔹اسلام نهضت پيغمبران را به سود محرومان مىداند نه اينكه منحصرا به دوش محرومان بداند. قرآن دلايل روشنى در اين مطلب دارد. اين تفاوت ميان جهتگيرى و خاستگاه را گاهى ملاحظه نكردهاند و نمىكنند.
🔺ريشه اساسى مطلب اين است: كسانى كه اين گونه مىگويند، انقلابها را به اصطلاح خصلتهاى بالذات
#اجتماعى مىدانند يعنى مىگويند
#انسانى نيست و ريشهاى در ساختمان انسانها ندارد، ريشهاى در تغييرات اجتماعى دارد؛ در صورتى كه اسلام هميشه روى
#فطرت يعنى روى انسان تكيه مىكند و لو به عنوان يك فرد.
🔹به همين جهت است كه اسلام مخاطب خودش را منحصرا محرومان قرار نمىدهد، مخاطب را همه مردم قرار مىدهد حتى خود آن مرفّه و استضعافگر، چون از نظر اسلام در درون هر استضعافگرى، در درون هر فرعونى از فرعونها يك انسانِ در زنجير نهفته است، يعنى در منطق اسلام فرعون فقط بنىاسرائيل را به زنجير نكشيده، يك انسان را هم در درون خودش به زنجير كشيده، انسانى كه داراى فطرت الهى است و ارزشهاى الهى سرش مىشود ولى در زندانِ اين فرعون بيرونى است.
♦️و لهذا پيغمبران، اول مىروند سراغ آن انسانِ به زنجير كشيدهشده در درون فرعونها بلكه آن انسان را عليه فرعون حاكم بر انگيزانند و بتوانند انقلاب را از درون ايجاد كنند.
📚 مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آينده انقلاب اسلامى ايران)، ج24، ص: 145
#حکمرانی_دینی