✴️ آقا عنایت سلبریتی نیست! 📺 #ارسالی_جنبشی_ها | عنایت آزغ دستفروش میدان تجریش تهران است که در ماجرای انفجار کلینیک سینا در ابتدای تیر ماه امسال یازده زن و یک کودک را از میانه آتش نجات داد. کاری که قبلا در روستای هم‌جوار محل زندگی‌اش نیز انجام داده بود. او اکنون بعد از اقدام قهرمانانه‌اش کلی مشهور شده است. مجری از او می‌پرسد: «آیا خوشحالی که رسانه‌ای شده‌ای؟» آقا عنایت پاسخی می‌دهد که مجری رو به دوربین کرده و بعد از مکث معناداری گفت «بعضی اوقات فقط باید سکوت کرد» ... ⏱ پیشنهاد می‌کنم این چند دقیقه را #ببینید... 🎥 https://www.aparat.com/v/GR8bu ❇️ سلبریتی از دیده شدن خوشحال می‌شود، اما یک قهرمان واقعی، نه. 👤 مجری با آب و تاب در دوازده دقیقه، جزییاتی از ماجرا را با سرعت از او می‌پرسد چون وقت دارد تمام می‌شود! اما ریتم صحبت آقا عنایت تند نیست؛ دهاتی است و لحن رسانه‌ای ندارد. مجری چند بار به کمک او می‌آید. چندین بار به او می‌گوید تو قهرمان هستی، قهرمان! اما آقا عنایت عرق کرده و با کف دست عرق‌های پیشانی‌اش را پاک می‌کند. او هنوز یاد نگرفته ژست قهرمان‌ها چیست! چند برنامه و مصاحبه دیگر لازم دارد تا یواش یواش یاد بگیرد او هم سلبریتی باشد. تا وقتی از او می‌پرسند: ❓هیچ وقت فکر می‌کردی این گونه رسانه‌ای شوی؟ ❓آیا الان خوشحالی که رسانه‌ای شده‌ای؟ و سریع پاسخ دهد: من عاشق مردمم هستم! 🤗 ❕البته او پاسخی متفاوت می‌دهد ... ✅ می‌گوید: «خوشحال هستم که آن‌ها را نجات دادم، و ناراحت که چرا دیگران را نتوانستم.» مجری رو به دوربین کرده و بعد از مکثی معنادار می‌گوید: «بعضی اوقات فقط باید سکوت کرد.» ✅ آقا عنایت در آن لحظه فقط به مسؤولیتی که در قبال انسان‌های حادثه دیده داشته فکر می‌کرده نه چیز دیگر. هنوز هم البته همین حس مسؤولیت را دارد و همان‌طور که در همین مصاحبه گفت، تا حالا به این فکر نکرده که الان رسانه‌ای شده و بیشتر دیده می‌شود. ذهن انسان رسانه‌ای شده ⁉️ اما چرا این دیده شدن برای خیلی‌ها مهم است؟ چون حکایت از ساختاری حاکم بر ناخودآگاه «انسان رسانه‌ای شده» می‌کند. ساختاری که به این ذهن رسانه‌ای شده، تحمیل می‌کند که باید از دیده شدن ‹خوشحال› شوی. ⚠️ چرا باید از بیشتر دیده شدن خوشحال شویم؟ چرا باید این سوال از آقا عنایت دستفروش پرسیده شود؟ چرا برای اهالی رسانه این گونه جا افتاده که از دیده شدن خوشحال باشند؟! ✓ مسؤولیت‌پذیرترین افراد جامعه باید بیشتر دیده شوند و اهالی رسانه اینان باشند. امروزه مسؤولیت‌پذیرترین افراد جامعه معمولا از رسانه فراری هستند. مدیر رسانه‌ای تراز جمهوری اسلامی کسی است که بیفتد دنبال مسؤولیت‌پذیرترین آدم‌های جامعه و آن‌ها را پشت تریبون رسانه‌اش بنشاند. شَرفُ المَکانِ بِالمَکیٖن؛ با این کار به رسانه‌اش آبرو می‌دهد. چون هر کاری نخواهد کرد برای دیده شدن. چنان انسانی، اصلا دنبال دیده شدن نیست؛ او فقط به دنبال هر چه بهتر انجام دادن مسؤولیتش است. یکی از مولفه‌های رسانه دینی در نظر گرفتن همین مؤلفه ‹حس مسؤولیت› در اهالی رسانه به جای ‹حس دیده شدن› است. اگر این انقلاب رسانه‌ای صورت گیرد، بساط سلبریتی‌بازی‌ها جمع می‌شود. 🖋✍ مشق استراتژی | حسام الدین حائری‌زاده https://eitaa.com/mesagh