🔻 (سکولاریسم) حرف‌ خدا یا هوس زمانه؟! ♨️ دغدغۀ فرهنگی ما استقرار "حرف خدا" است؛ چنان‌که انقلاب در پی تحقّق "احکام فرهنگیِ دین" است و دین عبارت است از ارادۀ تشریعی الهی. ♨️ سخن انقلاب، سلیقۀ فرهنگیِ برخاسته از یک گرایش نظری یا تمایل سیاسی نیست، بلکه پای حکم خدا در میان است. ‼️ از سال‌های آغازین دهۀ هفتاد به این سو، لیبرال‌های وطنی همواره برای ملامت‌کردن خطّ فرهنگیِ انقلاب، تعبیر "تنگ‌نظری" را به کار می‌برند و بر این باورند که انقلاب در مسیر جامعه‌پردازی فرهنگی، گرفتار انقباض شده است و حاکمیّت به دنبال تحمیل‌کردن سلایق فرهنگیِ خود به جامعه است! ‼️ اینان مدّعی هستند که انقلاب، برداشت خود از دین را اصل قرار می‌دهد و در چهارچوب این برداشت محدود و بسته، می‌خواهد نسخۀ خاصی از دین‌داری را در جامعه برقرار کند. این روایت از تفکّر فرهنگی انقلاب، اغلب از این‌که به سراغ خودِ احکام فرهنگیِ اسلام برود و آشکارا آنها را تخطئه کند، پرهیز دارد. ♨️ این در حالیست که سخن انقلاب، همان حرف خدا است و انقلاب در پی استقرار «قطعیّاتِ فرهنگیِ اسلام» است. ♨️ در مقابل این چالش، روشنفکری سکولار و نیروهای سیاسی وابسته به آنها، کوشش کرده‌اند تا از طریق نظریۀ «تاریخیّت دین»، نظریۀ «تعدّد قرائت‌ها از دین»، نظریۀ «سکولاریسم» و نظریۀ «نسبیّت ارزشی»، راهی برای کنار نهادن حرف خدا بگشایند. مهدی جمشیدی 🌎 با_انتشار_مطالب_از_ما_حمایت_کنید