شاه ایران، کردها را مورد حمایت نظامی قرار داد و از آن به‌عنوان اهرم فشاری برضد عراق استفاده کرد. اما چون در ۱۳۵۴ ش / ۱۹۷۵ م قراردادی میان دولتین ایران و عراق برای پایان‌دادن به اختلافات منعقد شد، شاه از حمایت کردها دست برداشت و به دنبال آن، موج آوارگان کرد عراقی به ایران سرازیر گشت. انقلاب اسلامی ایران در ۱۳۵۷ ش نقطۀ پایان ۵۰ سال سرکوب و بارقۀ امیدی بود برای همۀ کسانی که تحت تأثیر سیاست های این حکومت قرار گرفته بودند .