چرا ادیان نوظهور این قدر «جنسی» هستند؟ ادیان و عرفان های نوظهور و همچنین مکاتب فلسفی مدرن ، به طرز شگفت انگیزی اشتراکاتی دارند . مثلاً همگی شان تلاش کرده اند یک سازگاری برجسته ای با امیال نفسانی و خصوصا شهوت حیوانی بی ضابطه نوع بشر پیدا کنند. مثلاً اوشو تنها و شاید اصلی ترین عبادت را ارتباط جنسی می داند!!! یا همین عرفان نوظهور معاصر خودمان عرفان_حلقه! آنجا هم تلاش می کردند با همین آزادی جنسی، سالک و عارف جذب کنند! یا همین بهائیت، روابط جنسی آزاد و حتی خانوادگی را نه تنها تایید، بلکه توصیه می کند. یا مکتب لیبرالیسم که دیگر زبان از بیانش قاصر است! یا... بر خلاف مکتب حقه ی توحیدی که اتفاقا بنایش بر افسار زدن به اسب سرکش نفس بشری است. و تلاشش به هدایت شهوت حیوانی بشر است. در واقع این مکاتب تلاش می کنند طیفی از جامعه را انتخاب کنند که : ✅ اولا کماکان میل فطری توحید در آنها زنده و بیدار است. ✅ ثانیا در زندگی شهوتناک در دنیای لیبرال، نتوانسته اند نفس سرکش را رام و بر دماغش یوغ اطاعت زنند ، گویی هم خدا را خواهند و هم خرما را ! به همین دلیل به دنبال راهی می گردند که نه به جدیت و سخت گیری فقه باشد و نه به گسیختگی و بریدگی الحاد ؛ لذا دینی می سازند که مصالح و تجهیزاتش توحیدی است ولی نقشه را ابلیس کشیده است و ظاهر الفاظ رحمانی و قائل آنها شیطانی! لذا هر جا دیدید بوی کباب شهوت می آید، بدانید خبری جز داغ کردن خر ها نیست! چندان دنبال چیز «هات» نگردید! برای «کز دادن» است! ✍محمدزاده