٣- ابعاد اقتصادی 🔸بانک جهانی، تحت نظارت قدرت های بزرگ و مستکبران و استعمارگران، به گونه ای برنامه ریزی کرد که اقتصاد کشورهای دیگر غیر از کشورهای صنعتی و پیشرفته را به اقتصادی تک محصولی تبدیل کند. مثلاً اقتصاد ایران را اقتصادی نفتی کرد؛ در حالی که پیش از آن ایران در تولید محصولات کشاورزی، نه تنها خودکفا بود، بلکه صادرات هم داشت. اما در دوران استعمار نو و هجوم کالاهای غربی به داخل ایران، به گونه ای شد که ایران حتی در بخش کشاورزی، به یک کشور تولید کننده مواد خام تبدیل شد. محصولاتی همچون پنبه، توتون، تنباکو را صرفاً تولید می کرد؛ بدون آن که خودش توانایی تولید و تبدیل فرآورده های آنها را داشته باشد. 🔹از طرفی بانک های استعماری همچون بانک شاهنشاهی انگلیس و بانک استقراضی روسیه، در مدتی کوتاه توانستند همه ی فعالیت های مالی ایران را در اختیار بگیرند. این بانک ها، با اعطاء وام های کلان به تاجران و حاکمان و شاهان، فعالیت و برنامه های اقتصادی کشور را به طور کامل زیر سلطه ی خود گرفتند. 🔸اقتصاد نفتی، یا به تعبیر مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای اقتصاد «اُپکی» موجب می شود که هیچ-گاه نتوانیم برنامه ها و ایده های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی خود را دنبال کنیم. ایشان بارها و بارها بر -ضرورت چند محصولی کردن اقتصاد کشور تأکید کردند. به عنوان مثال، در جمع دانشجویان و استادان دانشگاه امام حسین (ع) در سال 1377 فرمودند: «من بارها شکوه و گله کرده و می کنم که هنوز سرنوشت اقتصاد ما بسته به اُپک است! قیمت گذاری نفت در اُپک در اختیار ما نیست؛ یعنی یک ملت به این عظمت، اقتصاد، مسائل کشور و گذران روزمره اش، ساختن زیربناهای کشورش، وابسته به عاملی است که مطلقاً در اختیار او نیست». ادامه دارد...