✍سید نیما موسوی 💥حدود یک هفته پیش، پس از اینکه وزارت خارجه اسراییل از دیدار محرمانه «الی کوهن» وزیر خارجه این رژیم و «نجلا منقوش» وزیر خارجه لیبی خبر داد؛ در بسیاری از شهرهای لیبی تظاهرات اعتراض آمیز علیه منقوش انجام شد. طبق قانون ۱۹۵۷ در لیبی کار منقوش جرم محسوب شده و بین ۵ تا ۱۰ سال زندان دارد ولی پس از افشای این دیدار بوسیله طرف اسراییلی، منقوش بصورت مخفیانه به استانبول و از آنجا نزد خانواده‌اش به لندن رفت. گفتگوهای فوق گفته میشود که با موضوع سامان دادن جامعه یهودیان لیبی انجام شده است؛ اقلیتی که در دوره عثمانی از ایتالیا به لیبی آمدند و تا آغاز تدوین قوانین فاشیستی در عصر استعمار ایتالیا، آزادی عمل فراوانی در بنغازی داشتند. از یکسو معتقدم افشای این دیدار که با وساطت «آنتونیو تاجانی» وزیر خارجه ایتالیا انجام شد کار طرف اسراییلی برای فشار افکار عمومی علیه الدبیبه بود؛ زیرا حفتر و دولت طبرق در شرق لیبی روابط پشت پرده با اسراییل دارند. از سوی دیگر گفته میشود که آمریکا نیز با افشای این دیدار مخالف بوده است و حتی به دولت نتانیاهو تشر زده است. از آنجا که المنقوش و الدبیبه سیاستمداران نزدیک به ترکیه در سپهر سیاسی لیبی محسوب میشوند؛ تنش‌زدایی آنان با اسراییل را طرح ترکیه و بایدن میدانم که با افشا شدن آن الدبیبه مجبور به قربانی کردن وزیر خارجه خود شد. حال الدبیبه نیز با عزل المنقوش بدنبال این است که فضای فکری لیبی که علیه این مسئله تحریک شده است را بر علیه دولت «اسامه حماد» و باند حفتر در شهر طبرق که پشت پرده با اسراییل در ارتباط هستن بسیج کند. این مسئله با توجه به تعویق انتخابات لیبی به مدت نامعلوم و نیز نزدیک بودن گفتگوهای ابوظبی برای تشکیل دولت وحدت ملی در لیبی حائز اهمیت است. در حال حاضر لیبی صاحب دو دولت در دو شهر طبرق و طرابلس در شرق و غرب لیبی است. «عبدالله باتیلی» دیپلمات سنگالی و فرستاده سازمان ملل در امور لیبی بدنبال طرحی برای انتقال قدرت در لیبی و برگزاری انتخابات در این کشور است؛ انتخاباتی که قرار بود در دسامبر ۲۰۲۱ برگزار شود و حال با عدم امضای تشریفات انتخاباتی بوسیله الدبیبه بعید است که در سال ۲۰۲۳ انجام شود.