در دهههای پایانی قرن نوزدهم و در ادبیات مارکسیستی روسیه – که مبتنی بر سیاست تشکیلاتی و حزب بسته و منضبط بود _ پوپولیسم به صورت شعاری تحقیر آمیز و جهت استهزا طرف مقابل و به معنای عوام زدگی به کار میرفت.
در ایالت متحده آمریکا هم در جنبش چپگرای حزب سوسیالیست نورمن تامس و هم در رویکرد راست گرایانه مک کارتیسم در سالهای پس از ۱۹۴۵ میلادی جلوههایی از عوام زدگی و ستایش بیمارگونه مفهومی گنگ و مبهم به نام تودهها در حد تقدس دیده میشود.
بدیهی است که عوام زدگی یا تقدس بخشیدن به خواست و اراده مردم هر چه که باشد به طور مبنایی با توجه کردن به مصالح مردم و نیازهای راستین آنها و تامین زمینههای سعادت و رشد ایشان که وظیفه نظام دینی است تفاوت دارد.