🔴 شگفتی از انقلاب یعنی انکارِ ایران
🔸 انقلاب ما رخدادی کاملا طبیعی بود نه عجیب و حیرتانگیز. در طول یک قرن پیش از آن روحانیت دائم در متن حوادث سیاسی بوده: از تنباکو تا مشروطه و از نفت تا پانزده خرداد دائما همکاری با بازار برای دگرگونی شرایط را میبینیم که به دلایل مختلف به سرانجامی شبیه انقلاب اسلامی منجر نشد.
🔹 برآمدنِ شخصیتی مثل امام خمینی کار را تمام کرد، دیگر به روشنفکران اجازه جولان نداد تا داستانهای خیانت و سرقت تکرار شود. آنها که انقلاب اسلامی را پدیدهای غافلگیر کننده و دور از انتظار توصیف میکنند در واقع تاریخ و فرهنگ ایرانی را ندید میگیرند، انگار که در کافرستان پیامبری آمده!
🔸 خود امام هم قطعا به این اغراقها رضایت نداشت. بزرگی او اول به تحولی است که در فکر روحانیت و مذهبیها ایجاد کرد مبنی بر این که تصدی فقها، هم ممکن است هم لازم. در مرحله بعد هم به جای مبارزه مسلحانه و کارزار سیاسی، نیروی توده را متن و محور قرار داد. توفیق امام همین دو بود.
🔹 اگر بعضی نویسندگان یا سیاستمداران غربی از وقوع انقلاب ابراز تعجب کردهاند ناآگاهی خودشان را بروز دادهاند. ارزشی برای ما ندارد که با استناد به آنها انقلاب اسلامی را پدیدهای دور از انتظار توصیف کنیم. آنچه خاص و استثنایی است خود ایران است، نه قیامِ مردمش برای برپایی حکومت دینی.
✍دانشطلب