🔸چرا برای غزه جز دیدن و شنیدن و نهایتاً افسوس و اشک کاری نمی‌توانیم بکنیم؟ 🔸ریشه این اخته شدن و ناتوانی در پاسخ دادن درخور و عکس‌العمل بازدارنده چیست؟ 🔸مرزبندی‌های سیاسی، ایجاد قواعد حقوق بین‌الملل و تشکیل سازمان‌های بین‌المللی در این بی‌تحرکی و تماشاچی‌کردن وجدان‌های بیدار جهانیان چه نقشی داشته است؟ 🔸چگونه دولت‌ها و ملت‌های آزادی‌خواه، حق صلح طلبی و برقراری صلح جهانی را به سازمان‌های بین‌المللی واگذار کردند که امروزه در کشتار وحشیانه غزه دچار این بی‌ارادگی و بی‌عملی شوند و صرفاً تکلیف خود را بر دوش سازمان‌های عقیم بین‌المللی اندازند؟ 🔸چرا واکنش و برخورد با روسیه در جنگ با اوکراین جزء قواعد و اصول ثابت حقوق بین‌الملل است اما در جنگ صهیونیست‌ها با غزه از آن اصول ثابت خبری نیست؟ 🔸کنوانسیون‌ها و قواعد حقوقی و سیاسی بین‌الملل تا چه حد در خدمت کنترل جنگ و جلوگیری از جنایات در غزه بوده و تا چه حد در خدمت جنگ‌افروزی‌های اسرائیل بوده است؟ 🔸این سوگیری‌های مشهود و رفتارهای دوگانه از سوی نهادهای بین‌المللی در چه دستگاه تحلیلی حقوقی بررسی می‌شود و حقوق بین‌الملل و طرفدارانش چه پاسخی برای آن دارند؟ 🔸نظام حقوق بین‌الملل و سازمان‌های متبوعش یا فلسطینی‌ها را جزء ملل محسوب نمی‌کنند یا بین‌المللی نیستند و الّا هر یک جنایت جنگی در غزه را باید رسوایی تمام عیاری برای خود می‌دانستند و تمام قد برای متوقف کردن ماشین جنگ صهیونیست‌ها اقدام می‌کردند؛ ولی به راستی نمی‌خواهند یا نمی‌توانند؟ و صدها سؤال بی‌جواب دیگر... 🔹راستی اساتید حقوق بین‌الملل ایران و جهان دررابطه با فجایع غزه نظر کارشناسی ندارند؟ 🔹انگیزه و امید دانشجوهای این رشته برای ادامۀ تحصیل چیست؟ کمک به برقراری صلح جهانی؟ 🔹چگونه در کلاس‌های درس خود این همه تناقضِ آموزه‌های نظری با جهان واقعی را تحمل می‌کنند؟ 🔹نکند این حرف‌ها فقط برای کتاب درسی‌هاست؟ و صدها سؤال بی‌جواب دیگر...