هفته پژوهش و مساله گفتمان رسمی این وضعِ فوقِ دموکراتیک! لنگر انداختنِ گفتمان غیررسمی در مراکز آموزشی-پژوهشیِ حاکمیتی حجت الاسلام #داوود_مهدوی_زادگان @mesagh یکی از جدی ترین مسایل دانشکده ها و پژوهشگاه های دولتی بویژه در حوزه علوم انسانی، چگونگی تعامل با گفتمان رسمی است. مرجع تعیین گفتمان رسمی در همه جا حاکمیت است. معقول نیست که حاکمیت از نهادی حمایت مادی کنند که آن نهاد در جهت ضدیت و نفی حاکمیت گام بر می دارد. هیچ عاقلی برای براندازی و نابودی خود به دشمنش پول نمی دهد. هیچ حاکمیتی برای پروژه های پژوهشی براندازانه هزینه نمی کند. دموکرات ترین رفتار حاکمیت این است که گفتمان غیر رسمی موجود در مراکز پژوهشی دولتی را به فعالیت در حوزه عمومی و غیر دولتی هدایت کند و اگر وفاداران به گفتمان غیری رسمی همچنان بر ماندن در مراکز پژوهشی دولتی اصرار می ورزند، باید رفتار خود با گفتمان رسمی را اصلاح کنند و کنش های خصمانه و ستیزه جویانه با گفتمان رسمی حاکم بر این مراکز را کنار بگذارند. وقتی گفتمان رسمی تا این اندازه اهل تسامح و تساهل است، چگونه پیروان گفتمان غیر رسمی حاکم بر مراکز پژوهشی تا این اندازه نا مهربانانه رفتار می کنند. علاوه بر این، باید دستگاه فرهنگی حاکمیت نسبت به سطوح مدیریتی مراکز آموزشی و پژوهشی حساسیت و جدّیت بیشتری به عمل آورد. گفتمان انقلاب اسلامی امانتی است در دستان مدیران مراکز پژوهشی. پس، باید این امانت را به کسانی سپرد که امین انقلاب اسلامی باشند. چطور ممکن است این امانت را به کسانی واگذار کرد که عملاً و علناً در ضدیت با گفتمان رسمی جمهوری اسلامی رفتار می کنند؟ حاکمیت، چگونه می تواند مدیری را که گفتمان رسمی انقلاب اسلامی را قبول ندارد، موظف به بسط و ترویج گفتمان انقلاب اسلامی کند؟ به هر روی، بحث و بررسی پیرامون مسایل گفتمان رسمی در مراکز پژوهشی دولتی از جدی ترین مباحث امروز است و هر چه زمان به جلو می رود، این مساله پر رنگ تر می شود. به نظر می رسد هم دستگاه فرهنگی تصمیم گیرنده حاکمیت؛ یعنی شورای عالی انقلاب فرهنگی و هم پیروان گفتمان های غیر رسمی می بایست یکبار برای همیشه به گونه ای شفاف و دغدغه مند پای میز گفتگو بنشینند و گره های بوجود آمده را باز کنند. به امید آن روز.26 آذر 99 ⭕️متن کامل یادداشت در فرهیختگان:👇 http://farhikhtegandaily.com/newspaper/5010/15/&page=190422 @mesagh