🔴 دوربرگردان روحانی ✍️ 🔹 رئیس‌جمهوری که با شعار بلد بودن «زبان دیپلماسی» بر سر کار آمد، و دولت قبل و رقبای انتخاباتی‌اش را متهم به نابلدی تعامل با دنیا می‌کرد، از مردم می‌خواهد به جای انتقاد از دولت او، به امریکا «فحش» بدهند، و آدم می‌ماند که بخندد، گریه کند یا حتی فحش بدهد! 🔸 او که اکنون دولت را در دست دارد، تا همین چندی پیش، منتقدان برجام را متهم می‌کرد که با تندروی‌های کلامی در برابر غرب و به ویژه امریکا، فرصت‌های برجامی را هدر داده‌اند و مانع از آن شده‌اند که دولت بتواند برجام را به ثمردهی اقتصادی برساند. ✅ روحانی می‌گوید: «تعجب می‌کنم مشکلات را می‌بینند و می‌دانند که بخش بزرگ مشکلات برای تحریم است، اما یک کلمه و جمله علیه امریکا حرف نمی‌زنند. بعضی‌های‌شان مدعی هستند ضدامریکایی هستند، اما وقتی چیزی گران می‌شود، یک فحش به امریکا نمی‌دهند، چون فحش خدشه‌دار می‌شود؛ فحش ویژه دولت است! فقط باید علیه دولت، مخصوصاً شخص رئیس جمهور فحش داد!» 🔹 در مورد آنکه مقصر گرانی‌ها دولت ایران است یا دولت امریکا، جملاتی از روحانی را که در ماه‌های قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ بیان شده است: «بخشی از مشکلات به تحریم‌های بین‌المللی بر می‌گردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور بر می‌گردد، چرا که یک مدیریت خوب می‌توانست جلوی تحریم‌ها را گرفته یا حداقل این تحریم‌ها را تقلیل کند.»، «همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها را نمی‌توان پای تحریم نوشت.»، «مگر از سال ۱۳۸۵ تحریم نشدیم، اما برای شرایط تحریم چه کار کردیم؟ آیا به فکر اقتصاد مقاومتی و برنامه‌ریزی برای این شرایط بودیم؟ دیگر دوران شعار دادن و درشت‌گویی گذشته است و مردم از بس حرف شنیدند خسته شدند.» ✅ او چنان از موضع کسی که همواره خواهان مذاکره و برقراری تعامل با امریکا به موضع کسی که ناراحت از فحش ندادن به امریکاست، تغییر جهت داده که شاید اگر امریکا در ایران سفارتخانه‌ای داشت، به سبک حامیان امروزش در سال ۵۸، دستور تسخیر سفارت مربوطه را هم می‌داد و همه تعادلش را یکجا پای بالا رفتن از دیوار سفارت از دست می‌داد! 💢 سبک سیاست او، اما نه رئال است و نه سوررئال؛ او سبک مواجی دارد که بیشتر منطبق بر جهت باد است. روزی که خود بر مسند قدرت نیست، مقصر گرانی‌ها مدیریت داخلی است و اینکه زبان دیپلماسی را بلد نیستند و روزی که او قوه مجریه را در دست دارد، آدرس مشکلات واشنگتن دی‌سی است و معترض که چرا به امریکا «فحش» نمی‌دهید!