🔰
رابطه ولایی مومنان
🔸️«المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولياء بعض» هر مؤمنى نسبت به مومن ديگر ولى است وآنها اولياء یکديگر هستند؛ يعنى هر مومنى نسبت به مومن ديگرى ولايت دارد. نتيجه اين ولايتى كه مومنين بر ديگران دارند؛ «يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر» آنها خيرخواه همديگر هستند و وقتى ببينند کسی عوضی میرود، منحرف مىشود یا مرتكب گناه و اشتباه مىشود، نهى از منكر و امر به معروف مىكنند.
🔸️ممكن است همين كسى كه امروز امر به معروف و نهى از منكر كرده است، فردا خودش دچار اشتباه شود. طرف مقابل می آید آمر سابق را، امر به معروف و نهى از منكر مىكند. اين همان ولايت مومنین نسبت به یکدیگر است.
🔸️حقيقت ولايت يك رابطه عميق قلبى بين دو موجود عاقل است كه منشاء مىشود كه يكى از ديگرى استفاده كند؛ در این ولایت می تواند دو فرد از همديگر استفاده كنند يا دو جامعه با هم رابطه ولايى برقرار كنند و پيمان دوستى بين دو جامعه بسته شود. همه اینها همان ولایت است.
۱۳۸۸/۰۴/۰۳
🔰تفاوت رابطه افراد در جامعه ایمانی و کفر
🔸️خداوند متعالی میفرماید: «زنان و مردان مؤمن نسبت به یکدیگر ولایت دارند، و در پرتو این ولایت است که امر به معروف و نهی از منکر میکنند». این ولایت را به هر معنایی بگیریم، چه به معنای محبت و چه به معنای نوعی سلطه و قدرت قانونی، یا به هر معنای دیگر، چنین اقتضایی دارد که مؤمنان یکدیگر را از کارهای زشت باز دارند.
در فرهنگ غربی چنین حقی به کسی داده نمیشود تا درباره گناهان و امور دینی و معنوی دیگران دخالت کند؛ اما اسلام تأکید دارد همانگونه که شخص، باید خود را از گناه برهاند، در برابر دیگران هم وظیفه دارد که آنان را از آتش جهنم دور کند. آمر به معروف و ناهی از منکر برای آنکه بتواند به دیگری تذکر دهد و یا عملاً جلو معصیت را بگیرد باید نوعی ولایت و اجازه قانونی داشته باشد. شاید عبارت «الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ» اشاره به این باشد که خداوند متعال چنین ولایت و قدرت قانونی را به مردان و زنان مؤمن داده است.
🔸️البته این، یک معنای آیه است و ممکن است ولایت در آیه مزبور، به معنای دوستی نیز باشد که در این صورت مفهوم آن این است که چون مردان و زنان مؤمن به هم محبت دارند و دلسوز هماند، نمیخواهند مبتلا به گناه شوند و راهی را در پیش گیرند که سرانجام آن، عذاب ابدی باشد. آن محبت حاکم بر مؤمنان ایجاب میکند که امر به معروف و نهی از منکر کنند. نیز ممکن است مراد از ولایت در این آیه، هر دو معنایی باشد که در بالا ذکر گردید.
🔸️اما زمانی که در آیه ۶۷ سوره توبه، از منافقان سخن به میان آورده میشود، تعبیر «الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ» ذکر میگردد. در اینجا دیگر از واژه ولایت استفاده نشده و خداوند نفرموده است: «بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ». همچنین بهجای تعبیر «يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکرِ»، عبارت «يَأْمُرُونَ بِالْمُنکرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ» بهکار رفته است.
📚 بزرگترین فریضه، صفحه ۴۴ و ۴۵
🔰 دلسوزی و محبت در جامعه ایمانی
🔸️خداى متعال...ولایتى را به مسلمانان داده است که نسبت به همدیگر بتوانند امر به معروف و نهى از منکر کنند.
🔸️معناى دیگرى که مىتوان براى ولایت ذکر همان معناى معروف «دوستى» است. یعنى چون مؤمنان و مؤمنات نسبت به همدیگر محبت دارند، یکدیگر را دوست دارند، و دلسوز همدیگر هستند، لذا نمىخواهند به گناه مبتلا شوند، نمىخواهند کارى بکنند و راهى بروند که نهایت آن، عذاب ابدى هست.
آن محبت حاکم بر مؤمنان و مؤمنات ایجاب مىکند که امر به معروف و نهى از منکر در میان آن ها وجود داشته باشد. شاید در این آیه از هر دو معنا بتوان استفاده کرد.
📚 آذرخشی دیگر از آسمان کربلا، صفحه ۲۳۳
🔰مسئولیت اجتماعی مومنان
🔸️اسلام...وظیفه اى براى مردم قرار داده است و فرموده، شما غیر از این که باید دین خودتان را حفظ کنید، مقررات دولت اسلامى را نسبت به خودتان رعایت کنید، باید مواظب باشید که دیگران هم این مقررات را رعایت کنند؛ یعنى مسؤولیت عمومى و مشترک نسبت به دیگران وجود دارد. بر اساس آیه شریفه: «وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْض»، براى هر مؤمنى بر مؤمن دیگرى یک نوع ولایت اثبات مىشود؛ ولایت امر به معروف. مؤمن ولىّ مؤمن است و باید به او دستور بدهد؛ بگوید این کار را نکن، یا وظیفه ات را انجام بده.
📚 کاوش ها و چالش ها، جلد۲، صفحه۳۱
📱
@mesbahyazdi_ir